Powrót do domu (Assassin's Creed: Revelations)

Nazwa tego hasła odnosi się do więcej niż jednego pojęcia. Zobacz też: wspomnienie Ezia Auditore da Firenze z 1500 roku o tej samej nazwie.

Powrót do domu

Grafika otwierająca wspomnienie

Po wielu tygodniach podróży, Ezio i Sofia przybywają do Masjafu. Czas otworzyć bibliotekę...

Poprzednie:	Następne:
Na końcu drogi	Utracone dziedzictwo

Główne

1512 rok

Powrót do domu – wirtualna prezentacja wspomnień genetycznych Ezia Auditore da Firenze z 1512 roku, odtworzona przez jego potomka – Desmonda Milesa w 2012 roku przy pomocy Animusa 2.03.

Ezio Auditore da Firenze i Sofia Sartor przybyli do Masjafu, starej twierdzy asasynów, gotowi do otwarcia sekretnej biblioteki Altaïra.

Sofia: Co za wspinaczka! É così bello qui. (Jak tu pięknie.) To tutaj narodziło się twoje bractwo?
Ezio: Narodziło się tysiące lat temu, ale tu doszło do jego przekształcenia.
Sofia: Za sprawą człowieka, o którym wspominałeś? Altaïra?
Ezio: Altaïra Ibn-La'Ahada. On rozbudował bractwo, a potem nas wyzwolił. Dostrzegł trudy związane z utrzymaniem takiej twierdzy. Stała się ona symbolem naszej arogancji i przynętą dla wszystkich naszych wrogów.
Sofia: A zwyczaj noszenia tych złowieszczych kapturów... to też był jego pomysł?

Ezio cicho się zaśmiał.

Sofia: Wspominałeś wcześniej o jakiejś zasadzie. Jak ona brzmi?
Ezio: Nic nie jest prawdziwe, wszystko jest dozwolone.
Sofia: To trochę cyniczne.
Ezio: Byłoby, gdyby stało się doktryną. Ale to raczej spostrzeżenie dotyczące natury rzeczy. Mówiąc, że nic nie jest prawdziwe, mamy na myśli kruchość fundamentów naszego społeczeństwa i wynikającą stąd konieczność przewodzenia naszej cywilizacji. Natomiast stwierdzenie, że wszystko jest dozwolone, ma uzmysłowić, że sami decydujemy o naszych czynach i musimy ponosić ich konsekwencje, nie bacząc na to, czy będą one dla nas chwalebne, czy też tragiczne.
Sofia: Nie żałujesz swojej decyzji? Tego, że od tak dawna musisz wieść żywot asasyna?
Ezio: Nie pamiętam, żebym podejmował taką decyzję. To życie podjęło ją za mnie. Od trzydziestu lat czczę pamięć mojego ojca i braci, walcząc w obronie tych, którzy cierpią niesprawiedliwość. Nie żałuję tych lat, ale pora, bym zaczął żyć własnym życiem. Porzucił tę ścieżkę.
Sofia: Zrób to zatem. Jest tyle innych dróg.

Ezio i Sofia podchodzą do drzwi biblioteki.

Ezio stara się otworzyć drzwi, wsadzając klucze w odpowiednie miejsca w drzwiach.

Ezio: Przede wszystkim wiedzę. Altaïr miał przenikliwy umysł i biegle władał piórem. Zbudował to miejsce jako skarbnicę całej swej mądrości. Wiele w życiu widział i posiadł wiele tajemnic, zarówno tych najgłębszych jak i najbardziej zadziwiających. To wiedza, która ludzi mniejszego formatu może doprowadzić do skrajnej rozpaczy.
Sofia: Obawiasz się tego?
Ezio: Sofio, powinnaś już wiedzieć, że nie jestem słabym człowiekiem.
Sofia: Ezio.
Ezio, te diagramy wyglądają na gwiazdozbiory. Koziorożec. Orzeł, Strzelec. Może klucze należą do jednego z nich. Masz pięć kluczy... a więc muszą pasować do konstelacji z pięcioma gwiazdami, prawda? Imię Altaïr... w języku asasynów z Masjafu oznacza to „orła”. A najjaśniejsza gwiazda konstelacji Orła również nazywa się Altair. Jej obecność na drzwiach nie może być zbiegiem okoliczności. Teraz to widzę! Gwiazdozbiór Orła to odniesienie do imienia Altaïra, więc twoje klucze muszą odwzorowywać tę konstelację na drzwiach. Spróbuj dopasować linie łączące twoje klucze i zagadka będzie rozwiązana.

Ezio otworzył drzwi.

Ezio wchodzi do biblioteki i zapala po drodze latarnie. Na końcu pomieszczenia znajduje się szkielet Altaïra na fotelu.

Ezio: Żadnych ksiąg... Żadnej wiedzy... Tylko ty, fratello mio. (mój bracie.) Requiescat in pace, (Spoczywaj w pokoju,) Altaïrze.

Ezio wszedł do biblioteki Altaïra Ibn-La'Ahada.