Sztukmistrzyni, część 2 – wirtualna prezentacja dodatkowych genetycznych wspomnień Ezio Auditore da Firenze, odtworzona przez jego potomka – Desmonda Milesa w 2012 roku przy pomocy Animusa 2.03.
Opis[]
Ezio idzie znów do południowej dzielnicy Konstantyna, by spotkać się ze swoim uczniem.
Przebieg[]
- Uczeń: Ezio, przynoszę dobre wieści.
- Ezio: Sì? (Tak?)
- Uczeń: Mirela była przed chwilą widziana, gdy kupowała tutaj ingrediencje i olejki.
- Ezio: Co konkretnie kupiła?
- Uczeń: Z tego co mówił sprzedawca... hmm... olejek z drzewa włoskiego, kardamon, bieluń...
- Ezio: Z kwiatów bieluniu wytwarzana jest śmiertelna trucizna. Hm. Może uda mi się za nią pójść.
Ezio i jego uczeń idą tropem Sztukmistrzyni. Ezio jest go w stanie zauważyć dzięki swojemu Zmysłowi Orła.
- Uczeń: O co chodzi, Mentorze? Co dostrzegłeś?
- Ezio: Bardzo subtelny dowód tego, co miało tu miejsce przed chwilą. Tutaj ślad, a tam kosmyk. Znaki i zapachy. Moje zmysły są czulsze niż u większości ludzi.
To chyba to.
Ach, sì. (tak.)
Zbliżamy się.
Była tutaj jeszcze niedawno. - Uczeń: Ukryję się, a ty ją wypłoszysz.
Ezio zbliża się do Mireli, lecz ta oślepia go ładunkiem i ucieka.
- Ezio: Damnazione! (Cholera!)
Mirela ucieka. Potem jednak ginie z ręki Ezia.
- Mirela: Pewnie myślisz, asasynie, że oto zdycha kolejna nikczemna Cyganka, co? A może twoje serce przepełnia współczucie? Jeśli tak, to lepiej mnie zostaw, bo ja gardzę takim miłosierdziem. Brałam, co mi się należało, wbrew przemocy, nienawiści, ignorancji. Żyłam po swojemu i dla siebie!
- Ezio: Requiescat in pace. (Spoczywaj w pokoju.)
Konkluzja[]
Mirela Djuric została zabita, a uczeń awansował na mistrza południowej dzielnicy Konstantyna.