Assassin's Creed Wiki
Advertisement
Assassin's Creed Wiki

Sofia Sartor (ur. 1473[1] lub 1476[2] w Konstantynopolu) – wenecka szlachcianka, właścicielka księgarni w Konstantynopolu, przodkini Desmonda Milesa ze strony ojca[3].

Biografia

Wczesne życie

Pomimo urodzenia się w Konstantynopolu, Sofia była rodowitą wenecjanką, a swoje dzieciństwo spędziła w weneckim dystrykcie osmańskiej stolicy. Gdy pod koniec XV. wieku rozpoczął się konflikt pomiędzy Imperium Osmańskim a Wenecją, Sofia musiała wraz z rodziną uciec do Włoch[1][4].

W 1505 roku ojciec Sofii zamówił u niemieckiego malarza Albrechta Dürera portret córki z okazji jej dwudziestych ósmych urodzin. Gotów był zapłacić każdą cenę, lecz gdy malarz spotkał Sofię, zgodził się pracować za darmo, bowiem przebywanie w jej towarzystwie było wystarczającą opłatą[4].

Dwa lata później Sofia powróciła do Konstantynopola, aby prowadzić księgarnię ojca. Przewodziła jej misja szerzenia wiedzy oraz miłości do książek wśród obywateli miasta[1][4].

Spotkanie Ezio

Gdy w 1511 roku Sofia wracała do Konstantynopola ze swojej wycieczki z Rodos, nie wiedziała, że znajduje się na tym samym okręcie, co książę Sulejman I oraz mentor włoskiego rytu bractwa asasynów, Ezio Auditore da Firenze[5]. Nie miała także pojęcia, że jej księgarnia była niegdyś punktem handlowym należącym do Niccolò i Maffeo Polo[6], założycieli miejscowego rytu bractwa asasynów[4].

Ezio przybył do Konstantynopola właśnie w celu poszukiwania artefaktów pozostawionych w mieście przez braci Polo, więc jego ścieżki ponownie skrzyżowały się ze ścieżkami Sofii, gdy postanowił odwiedzić jej księgarnię. Przybysz przebadał budynek i odkrył w nim przejście do zbiornika Yerebatan, w którym ukryty był jeden z kluczy do Masjafu oraz mapa z zaznaczonymi miejscami ukrycia rzadkich ksiąg. Sofia była niezwykle zainteresowana, nie tylko książkami, ale także tajemniczym przybyszem[7][8].

Ezio wierzył, że te księgi zawierały informacje na temat położenia reszty kluczy, więc poprosił Sofię o pomoc w rozszyfrowaniu mapy. Wenecjanka zgodziła się, lecz tylko jeżeli ostatecznie dostałaby znalezione przez asasyna książki[9].

Szukanie książek

Fourth part 1

Duccio próbuje uwieść Sofię

Jakiś czas później Sofia wybrała się do pobliskiego portu, aby odebrać przesyłkę. Niestety, kapitan okrętu odmówił wydania paczki ze względu na błędy w dokumentach. W tym samym momencie do księgarki podszedł włoski kupiec, który próbował ją uwieść. Na ratunek Sofii przybył Ezio. Rozpoznał on w kupcu Duccia de Lucę, byłego narzeczonego swojej siostry. Duccio dobrze pamiętał, jak skończyły się jego poprzednie spotkania z Eziem[10][11], więc na jego widok natychmiast uciekł. Następnie florencki asasyn wkradł się na okręt i odzyskał pakunek Sofii, który zawierał mapę wskazującą miejsce ukrycia kolejnej książki[12].

Ezio powrócił do księgarni po odzyskaniu kolejnej książki, lecz na miejscu został poinformowany, że doszło do włamania, a złodziej zdołał ukraść portret Sofii namalowany przez Albrechta Dürera. Asasyn odnalazł obraz na Wielkim Bazarze, odzyskał go i zwrócił prawowitej właścicielce, która wzamian wyjawiła mu odszyfrowane miejsce ukrycia kolejnej książki. Tuż przed tym, jak wyruszył ją odzyskać, Ezio został spytany o to, czym tak naprawdę się zajmuje. Odpowiedział, że można go nazwać nauczycielem. Obiecał też, że wyjaśni jej to pewnego dnia[13].

Little errand 6

Sofia i Ezio na pikniku

Podczas ich kolejnego spotkania Sofia wyjawiła Ezio, że zamierza udać się do Adrianopola, aby odwiedzić nowoutworzony warsztat drukarski. Chciała, żeby asasyn je towarzyszył, lecz ten musiał niestety odmówić, gdyż nagliły go obowiązki. Sofia zaproponowała mu więc, że złamie ostatni szyfr, a on w tym czasie miał zdobyć bukiet białych tulipanów. Po wypełnieniu zadania, Ezio spotkał się z Sofią w parku nieopodal Hagii Sofii, gdzie czekał na niego piknik oraz informacja o ukryciu ostatniej książki[14].

Uprowadzenie i pościg z Ahmedem

Przed wyruszeniem w podróż do Derinkuyu, Ezio poprosił Yusufa Tazima, aby ten strzegł Sofii i jej księgarni[15]. Niestety, jego obawy się ziściły, gdyż w marcu 1512 roku na rozkaz księcia Ahmeda sklep został zaatakowany przez bizantyjskich templariuszy. Zabili oni Yusufa, a Sofię uprowadzili[16].

Exchange 10

Sofia uratowana przez Ezio

Ezio dowiedział się o tym natychmiast po powrocie do Konstantynopola. Zebrał miejscowych asasynów i ruszył na port Teodozjusza, aby pomścić śmierć Yusufa oraz odnaleźć Sofię. Po odnalezieniu Ahmeda, Ezio zgodził się wymienić klucze do Masjafu na porwaną, lecz przywódca templariuszy oszukał go. Na miejscu mu podanym Ezio odnalazł kobietę, która była tylko podobna do Sofii. Prawdziwa Sofia była akurat wieszana na pobliskim drzewie. Florenckiemu asasynowi w ostatniej chwili udało mu się ją uratować. Przeprosił on księgarkę za wciągnięcie ją w swój konflikt, lecz ta odparła, że nie jest on odpowiedzialny za czyny swoich wrogów[17].

Sofia dołączyła do Ezio w jego pościgu za Ahmedem. Kierowała powozem, do którego asasyn przyłączony był liną, a poruszał się w powietrzu za pomocą spadochronu. Gdy udało im się dogonić uciekającego wroga, ich powóz został zniszczony, więc Ezio ruszył za Ahmedem sam. Doszło między nimi do walki, którą obaj przeżyli. Została ona bowiem przerwana przez Selima I, który zabił swojego brata i wygnał Ezio z terenów swojego imperium. Odzyskawszy klucze do Masjafu, Sofia i asasyn ruszyli do opuszczonej fortecy zakonu skrytobójców[18].

Życie z Ezio

W Masjafie Ezio często rozmawiał z Sofią o jego przynależności do zakonu asasynów i jego rozczarowaniu tym życiem, zmęczeniem oraz wątpliwościach, które nawiedzały jego myśli. Gdy zwierzył jej się z pragnienia opuszczenia zakonu, Sofia upewniła go, że to dobra decyzja[19].

Sofia podeszła z nim pod same wrota biblioteki Altaïra Ibn-La'Ahada, pomogła mu nawet w rozwiązaniu zagadki, która blokowała drzwi. Nie weszła z nim do środka, czekała na jego powrót, a potem opuścili Masjaf i udali się do Rzymu[20].

Jakiś czas później oboje powrócili do Konstantynopola, gdzie przemienili księgarnię Sofii w tajne archiwum asasynów. Nadal można było w niej kupić książki, tym zajmowała się Azize. Następnie wzięli ślub w Wenecji i wyruszyli dalej do Rzymu, by spotkać się rodziną Auditore[20].

Ezio przekazał rolę mentora włoskiego zakonu asasynów Ludovicowi Ariosto. Wkrótce potem Sofia zaszła w ciążę. W 1514 roku mieli oni już dwójkę dzieci, Flavię oraz Marcello. Zamieszkali w willi pod Toskanią.

Spotkanie Shao Jun

Gdy w 1524 roku Ezia odnalazła chińsk asasynka Shao Jun, Sofia sprzeciwiła się woli swojego męża i zachęciła przybyłą, aby została na kilka dni. Następnego dnia do willi dotarli ścigający Shao chińscy żołnierze, przez co Ezio wysłał Sofię wraz z dziećmi do Machiavellego[21].

EzioWithFamily

Sofia, Ezio i Flavia we Florencji

Kilka dni później Shao opuściła Toskanię, a Ezio wybrał się z Flavią i Sofią do Florencji na zakupy. Florentczyk odpoczywał na pobliskiej ławce, a jego żona i córka udały się w stronę targowiska. Gdy do niego powróciły, odnalazły go martwego. Ezio pozostawił po sobie listy zaadresowane do żony, według których jej miłość utrzymywała go tak długo przy życiu[21].

Osobowość

Sofia była intelektualistką, pasjonowała się literaturą. Często wędrowała do najróżniejszych krajów, aby odkrywać nowe książki czy też dowiadywać się nowych rzeczy na temat ich produkcji. Uwielbiała także dzielić się swoją pasją z innymi, dlatego też prowadziła księgarnię[4].

Intrygowały ją rzeczy starożytne i tajemnicze, jak mapa z zaginionymi książkami braci Polo czy klucze do Masjafu, które pokazał jej Ezio. Lubiła nie tylko dowiadywać się nowych rzeczy, lecz także prowadzić dyskusje z ciekawymi ludźmi, których uznawała za inteligentnych[4].

Ciekawostki

  • Jeden z artystów pracujących nad grą, Jeff Simpson, zdradził, że reżyser artystyczny Raphael Lacoste chciał, aby wygląd Sofii został zaprojektowany na podstawie obrazu Albrechta Dürera i nic nie mogło go przekonać do zmiany zdania[22].
  • Według wpisu w bazie danych na temat Sofii urodziła się ona w 1476, lecz według encyklopedii na temat serii przyszła na świat w 1473.

Przypisy

Advertisement