- „Jak wierzyć, wiedząc to, co wiem? Co widziałem? Nasz skarb był tego dowodem.”
- ―Sibrand do Altaïra.[src]
Sibrand (ur. 1157, zm. 1191) – nowo wybrany mistrz zakonu krzyżackiego, dowódca krzyżowców w Akce i jeden z dziewięciu celów Altaïra. Zarządzał w porcie w Akce, w dzielnicy centralnej.
Biografia
Przywódca krzyżowców
- Sibrand: „Morska blokada miała sprawić, żeby ci głupi monarchowie nie wysyłali więcej posiłków, kiedy… kiedy…”
- Altaïr: „Podbijecie Ziemię Świętą?!”
- Sibrand: „Uwolnimy ją, głupcze, od tyranii wiary!”
- —Ostatnie słowa Sibranda do Altaïra.[src]
W roku 1191 został przywódcą krzyżowców w Akce. Po śmierci swoich braci templariuszy wpadł w paranoję, czuł, że zbliża się jego czas, a asasyni na niego polują. Podczas jednej z misji Altaïr podsłuchał dwóch żołnierzy rozmawiających o nim. W tym czasie on podchodzi do nich, podejrzewając, że spiskują przeciwko niemu. Złości się, że nie pracują, i każe im podwoić wszystkie patrole.
Śmierć
- Sibrand: „Proszę, nie rób tego!”
- Altaïr: „Boisz się…”
- ―Sibrand i Altaïr.[src]
Altaïr jest świadkiem w porcie, jak Sibrand, którego zżera obawa o swoje życie, oskarża jednego z uczonych o bycie asasynem. Zabija niewinnego człowieka, a następnie odpływa łódką na statek. Altaïr podąża za nim, nie zauważony przez nikogo wdziera się na statek i zabija szaleńca, strzelającego z łuku nie wiadomo do czego. Kiedy Sibrand umiera, wyznaje, że przejmował statki, żeby utworzyć morską blokadę, żeby odciąć przybywające wsparcie dla Ryszarda. W ten sposób łatwiej byłoby templariuszom zniszczyć wrogów i zbudować swoje królestwo.
Charakter i osobowość
Sibrand oskarża uczonego o bycie asasynem.
Sibrand znał moc Fragmentu Edenu. Przestał wierzyć w Boga i w życie po śmierci, dlatego tak bał się swojego końca, wiedząc, że ma tylko to jedno życie. Kiedy umierał, podzielił się tym z Altaïrem – że nie ma Boga.
Po wydarzeniach w Akce, zabójstwie Garniera i Wilhelma, Sibranda ogarnął paranoiczny strach. Wszędzie widział wrogów. Kazał podwoić patrole w średniej dzielnicy, nawet ściągając do tego celu rycerzy z pola. Zaszył się w porcie, by asasyni nie mieli jak się do niego zbliżyć - poza wodną drogą. Szybko pozbywał się tych, których podejrzewał. Bał się uczonych, którzy ubierali się w takie same białe szaty, jak asasyni. Kiedy Altaïr zmierza ku statkowi, można usłyszeć, jak Sibrand wykrzykuje: „Dobrze! Żaden z was nie podniesie ręki w obronie swojego pana, sam zajmę się tym poganinem!”
Ostatnie słowa
- Sibrand: Proszę, nie rób tego!
- Altaïr: Boisz się…
- Sibrand: Oczywiście, że się boję!
- Altaïr: Przecież będziesz bezpieczny w objęciach waszego boga.
- Sibrand: Czy moi bracia niczego cię nie nauczyli?! Wiem, co mnie czeka – co czeka nas wszystkich!
- Altaïr: Skoro nie wasz bóg, to co?
- Sibrand: Nic. Nie ma niczego… tego właśnie się boję.
- Altaïr: Nie wierzysz…
- Sibrand: Jak wierzyć, wiedząc to, co wiem? Co widziałem? Nasz skarb był tego dowodem.
- Altaïr: Dowodem czego?
- Sibrand: Tego, że mamy tylko to jedno życie.
- Altaïr: Pozwolę ci zatem pożyć chwilę dłużej. Opowiedz mi o roli, którą miałeś odegrać.
- Sibrand: Morska blokada miała sprawić, żeby ci głupi monarchowie nie wysyłali więcej posiłków, kiedy… kiedy…
- Altaïr: Podbijecie Ziemię Świętą?!
- Sibrand: Uwolnimy ją, głupcze, od tyranii wiary!
- Altaïr: Uwolnicie?! Zamierzałeś podbijać miasta, kontrolować umysły ludzi, mordowałeś wszystkich, którzy się z tobą nie zgadzali!
- Sibrand: Wykonywałem rozkazy, wierząc w swoją sprawę, tak jak ty.
Ciekawostki
- By Altaïr mógł zabić Sibranda, nie może zostać wykryty przez niego ani przez jego świtę. Gdy Sibrand stoi na dziobie statku i strzela z łuku, można do niego podejść i wypchnąć za burtę. Misja zakończy się jednak desynchronizacją z powodu ucieczki celu.
- Po zabiciu uczonego, który został posądzony o bycie asasynem, Sibrand założył hełm. Gdy przechodzi na statek, jego nakrycie głowy czasami znika wskutek błędu gry.
- Sibrand jest jedynym celem, którego widzimy podczas prowadzenia śledztwa. Znika jednak, zanim mamy okazję go zabić.
- Nasi sprzymierzeńcy będą próbowali zatrzymać Sibranda, jeśli spróbuje uciec z portu, podobnie jak Talala w Jerozolimie.