Assassin's Creed Wiki
Advertisement
Assassin's Creed Wiki
Zagadnienie historyczne

„To Rodrigo Borgia, jeden z najpotężniejszych ludzi w całej Europie, przywódca zakonu templariuszy.”
Mario Auditore o Rodrigo.[src]

Rodrigo Borgia (1431-1503) – wielki mistrz zakonu templariuszy w czasach włoskiego renesansu. W 1492 roku został wybrany na papieża i przyjął imię Aleksander VI.

Biografia

Prawdziwe życie

Urodził się w Xàtivii w Królestwie Walencji, która należała do stanów tworzących Koronę Aragonu, współczesną Hiszpanię. Jego rodzicami byli Jofré Llançol y Escrivá i jego żona Isabel de Borja. Nazwisko rodziny zapisuje się Llançol w języku Walencji i Lanzol po hiszpańsku. Roderic przyjął nazwisko ze strony matki, gdy jego wujek – Alonso de Borja został papieżem w roku 1455 i przybrał imię Kaliksta III.

Jako kardynał

Roderic de Borja studiował prawo w Bolognii, a kiedy jego wuja wybrano na papieża, został mianowany kolejno biskupem, kardynałem i wice-kanclerzem kościoła. Było obsadzanie stanowisk członkami rodziny powszechne, a nawet charakterystyczne dla tamtych czasów. Rodrigo służył Kurii Rzymskiej za rządów pięciu papieży (jego wuja, Piusa II, Pawła II, Sykstusa IV i Innocentego VIII), nabył doświadczenia w zarządzaniu, zdobył wpływy i bogactwo, ale niewielką władzę. W tym czasie został też prawdopodobnie przyjęty do zakonu templariuszy.

Zabójstwo Galeazzo Maria Sforza

Już jako wielki mistrz templariuszy, Rodrigo zaplanował zabójstwo Galeazzo Maria Sforza, księcia Mediolanu. W dniu Świętego Szczepana mieli zabić go Giovanni Lampugnani, Carlo Visconti i Gerolamo Olgiati. Pewnej nocy w grudniu 1476 roku Borgia wyruszył z Florencji w towarzystwie kilku swoich ludzi, jednak w ciemnej uliczce nagle pojawił się przed nim Giovanni Auditore, członek zakonu asasynów. Rodrigo natychmiast uciekł, kiedy asasyn zaczął walkę jego ludźmi. Ukryty za rogiem obserwował, jak Giovanni łapie jednego z nich. Schwytany wyjawił na torturach wszystko, co wiedział o planie zabicia Galeazzo Sforzy, wpływowego sojusznika Lorenzo de’ Medici. Giovanni próbował zapobiec zamachowi, lecz niestety przybył za późno. Plan Rodrigo się powiódł, co tylko zmotywowało go do snucia kolejnych intryg i spisków.

Egzekucja rodziny Auditore

Giovanni Auditore dowiedział się, że Borgia planuje udać się do Wenecji, ponieważ znalazł wenecki dukat przy Giovannim Lampugnanim, jednym z morderców Sforzy. Kiedy dotarł na miejsce, przechwycił wiadomość od Marco i Silvio Barbarigo do ich mistrza Rodrigo. Po tym, jak Uberto Alberti i Ojciec Maffei „zawiedli” przy rozszyfrowaniu listu, Medici i Alberti kazali Giovanniemu zanieść kopię listu do Rzymu, by odkryć, kto stał za spiskiem. Po przybyciu do miasta asasyn przekazał kopię pewnemu człowiekowi, a ten następnemu. W ten sposób list przechodził przez różne ręce, zanim dotarł do adresata. Rodrigo wkrótce wyruszył, aby zobaczyć się z papieżem Sykstusem IV, by dostać militarne wsparcie, pozwalające mu podbić Florencję. Udało mu się uzyskać aprobatę papieża.

LMS 1 v

Rodrigo na egzekucji rodziny Auditore

Giovanni nadal śledził Rodrigo i podążał za nim całą drogę aż do Bazyliki Świętego Piotra, jednak tam wpadł w pułapkę zastawioną przez Borgię. Zaoferował on Giovanniemu pozycję wśród templariuszy, ale asasyn odmówił, twierdząc, że Rodrigo będzie martwy, zanim ich plany się urzeczywistnią. Rozczarowany Borgia kazał swoim ludziom zaatakować asasyna, lecz ci nie dali mu rady. Rodrigo obserwujący wszystko z boku rzucił nożem w Giovanniego i trafił go w pierś, po czym skorzystał z okazji, by uciec z Bazyliki. Później przedyskutował następny krok z innymi templariuszami i wszyscy zgodzili się co do jednego: że muszą pozbyć się Giovanniego Auditore. By tego dokonać, Rodrigo zaczął spiskować z Uberto Albert i rodziną Pazzi. Po starannym zaplanowaniu akcji templariusze oskarżyli Giovanniego o zdradę miasta, po czym aresztowali jego i jego dwóch synów. Nocą przed osądzeniem rodziny Auditore Rodrigo był w domu Uberto. Ezio Auditore – jeden z synów Giovanniego, który pozostał na wolności, był przekonany, że Alberti wciąż jest przyjacielem jego ojca i dostarczył mu listy zawierające dowód na to, że jego rodzina jest niewinna. Ezio zauważył Borgię za plecami Uberto, ale nie poświęcił mu wiele uwagi. Następnego ranka Rodrigo przybył na egzekucję Giovanniego i jego synów, wśród których nie było jednak Ezia.

Spisek Pazzich

Tajemnica Novelli 3 (by Kubar906)

Rodrigo na spotkaniu templariuszy w Santa Maria Novella

„Panowie. Jutro nowe słońce wzejdzie nad Florencją.”
―Rodrigo do spiskowców Pazzich.[src]

W roku 1478 Rodrigo uknuł spisek mający na celu pozbycie się Lorenzo de’ Medici, władcy Florencji i jego brata Giuliano. Wyruszył znów do miasta, gdzie spotkał się z rodziną Pazzi i paroma innymi spiskowcami (którzy poprzednio byli sprzymierzeńcami Lorenzo) w katakumbach pod Santa Maria Novella. Tam przypomniał im, by uważali na asasynów, i ogłosił, że następny dzień będzie „nowym świtem dla Florencji”. Ezio przeszkodził templariuszom w mieście, więc Rodrigo chciał spotkać się z pozostałymi spiskowcami w Toskanii. Zanim spotkanie doszło do skutku, większość konspiratorów została zabita przez Ezio, jeden po drugim. Tylko Jacopo de’ Pazzi zdołał przybyć żywy na spotkanie. Ogłosił tam, że należy obwiniać jego bratanka Francesco, za niecierpliwość i Emilio Barbarigo, za dostarczanie żołnierzom Pazzi broni nie spełniającej określonych standardów. Rodrigo, wyprowadzony z równowagi przez wymówki Jacopo, narzucił mu niekompetencję, po czym ranił go mieczem, w czym gorliwie pomógł mu Emilio. Ignorując prośby o litość, Rodrigo przebił szyję Jacopo, a potem zawołał Ezio, wiedząc, że ten jest w pobliżu. Sarkastycznie przepraszając, że zabił cel Auditore, próbował go obrazić mówiąc, że działa dłużej niż on. Kazał swoim ludziom zabić Ezio i odszedł, nie troszcząc się, czy zdołają wykonać polecenie.

Spisek w Wenecji

BoF 9

Rodrigo na spotkaniu templariuszy w Wenecji

Wkrótce po nieudanej próbie przejęcia Florencji, Rodrigo zaczął realizować plany w Wenecji. W 1485 roku spotkał się z Carlo Grimaldi i braćmi Barbarigo, by omówić plan zamordowania ówczesnego weneckiego doży, Giovanniego Mocenigo, by przejąć jego urząd i zdobyć kontrolę nad Wenecją. Ukarał templariuszy z Wenecji za realizowanie własnych planów, zganił ich za nieudolną gadaninę i kłócenie się o to, kto będzie nowym dożą po przejęciu miasta. Wyznaczył na to stanowisko Marco Barbarigo. W czasie tego spotkania Marco spytał, co Rodrigo robi w Wenecji, skoro wiadomo, że Ezio jest w mieście. Borgia odparł, że czuł się zobligowany do przypilnować realizacji planów. Ostrzegł weneckich tyranów przed asasynami „nawiedzającymi” ich miasto, a następnie wyjechał do Rzymu, pozwalając im wykonać plany. Kiedy Ezio polował na Barbarigo w Wenecji, Rodrigo szukał miejsca, gdzie znajdował się Fragment Edenu, zabrany swego czasu templariuszom przez Altaira.

Rajskie Jabłko

Konfrontacja Rodrigo z Ezio w Wenecji

Konfrontacja Ezia i Rodriga w Wenecji

Przed 1486 rokiem Rodrigo odkrył, że Fragment Edenu jest ukryty na Cyprze. Wysłał tam swoich ludzi, by go przywieźli. Dwa lata później wrócili oni z artefaktem. Jeden ze strażników miał doręczyć go Rodrigo, jednak Ezio przebrał się za posłańca i po przyniesieniu Jabłka próbował zabić Borgię. Ten spodziewał się ataku i przygotował się na przybycie asasyna. Rozpoczęła się walka,w której zwycięstwo wyraźnie przechylało się na stronę Ezio. Wówczas Rodrigo zdał sobie sprawę, że sam nie da rady i wezwał swoje straże. W tym momencie pojawili się jednak także sojusznicy Ezio, którzy, jak się później okazało, byli asasynami. Powstrzymali oni strażników i Ezio znów zaczął walkę z Rodrigo, ale ten zdołał uciec.

W tym samym roku Borgia dowiedział się, że Girolamo Riario narysował mapę, na której zaznaczone były wszystkie strony Kodeksu. Wynajął zatem braci Orsi, by zabrali mapę z miasta Riario, Forli. Orsi odkryli, że żona Riario, Caterina Sforza, posiada także Jabłko. Przystąpili do oblężenia miasta i wzięli artefakt siłą, chcąc podarować je Rodrigo jako dodatkowy łup. Nie udało im się jednak ujść cało z wszczętej walki. Ezio zdołał zabić ich obu, lecz Jabłko trafiło do rąk Girolamo Savonaroli, późniejszego wroga Rodrigo. W 1491 roku Rodrigo kazał hiszpańskiemu inkwizytorowi, Tomásowi de Torquemada, łapać i zabijać asasynów w Hiszpanii. Tomás wierząc, że Rodrigo Borgia wierzy w Boga tak samo żarliwie, jak on sam, ślepo wypełniał jego rozkazy. Rodrigo dowiedział się także o planach żeglugi na zachód Krzysztofa Kolumba. Były mu bardzo nie na rękę, bo wiedział o istnieniu Ameryk i jej skarbów oraz nie chciał, by ktokolwiek inny je odkrył, zanim on sam nie będzie mógł tam dotrzeć. Chcąc powstrzymać przyszłego odkrywcę, Borgia zaaranżował spotkanie z Krzysztofem w Wenecji. Przyjaciel Kolumba, Luis de Santángel, podejrzewał, że to pułapka i poprosił o pomoc Ezio. Asasyn uratował Krzysztofa i w ten sposób pokrzyżował kolejne plany Rodrigo.

Jako papież

Rodrigo został wybrany na papieża w 1492 roku, przez co ustabilizował swoją pozycję w Rzymie. Tak naprawdę chciał tylko dostać się do Krypty znajdującej się pod Watykanem, tam gdzie, jak wierzył, spoczywał Bóg. Savonarola, pozostający w posiadaniu Jabłka, przejął kontrolę nad Florencją w 1494 roku, po śmierci Lorenzo. Rodrigo systematycznie wysyłał swoich ludzi w nadziei przechwycenia artefaktu, lecz bez powodzenia. W 1498 roku Savonarola został zabity przez Ezio, co wywołało w rodzinie Borgii chaos spowodowany utratą Jabłka.

IBAL 4

Konfrontacja Ezia i Rodriga w Watykanie

W 1499 roku Ezio pojechał za Rodrigo do Watykanu i tam próbował go zabić. Wśliznął się do Kaplicy Sykstyńskiej i zdawało się, że zabił Borgię. Po wypowiedzeniu słów ostatniego pożegnania Rodrigo nagle podniósł się z ziemi i użył Fragmentu Edenu – Pastorału Papieskiego, by obalić asasyna i wszystkich innych w pomieszczeniu. Rodrigo wielce się zdziwił, gdy przekonał się, że Ezio był w stanie oprzeć się mocy Pastorału, a stało się tak dzięki temu, że Auditore miał własny Fragment Edenu — Jabłko, które odebrał Savonaroli. Ezio przywołał cztery swoje kopie, by pomogły mu w walce, która zakończyła się jego zwycięstwem. Mimo to Rodrigo powalił go Pastorałem i odebrał mu Jabłko. Połączył je wówczas z Pastorałem, by otworzyć przejście do Krypty, ukrytej cały czas pod Rzymem. Ezio próbował go zatrzymać, lecz Borgia skierował przeciwko niemu moc obu artefaktów, której asasyn nie był w stanie się oprzeć.

IBAL 13

Ezio oszczędza Rodriga

Ezio został dźgnięty w brzuch sztyletem, a potem zostawiony na śmierć na podłodze Kaplicy Sykstyńskiej. Mimo rany, podniósł się w końcu i ruszył w ślad za Rodrigo do Krypty. Zastał go tam walącego pięścią w drzwi prowadzące do wewnętrznych komnat. Ezio zeskoczył do dziury i wyzwał go na ostatnią walkę na pięści, bez żadnych dodatkowych broni, sztuczek i pułapek. Rodrigo przyjął wyzwanie, lecz przegrał. Podczas walki wyznał, że nigdy nie wierzył w Biblię ani w Boga, że stał się papieżem tylko po to, by położyć rękę na Pastorale i dostać się do Krypty, bo chciał zjednoczyć Włochy pod rządami templariuszy. Ezio, gdy pobił już Rodrigo, powiedział mu, że nie jest on Prorokiem i nigdy nim nie był.

Rodrigo zwątpił po usłyszeniu tej wiadomości i zaakceptował porażkę, po czym rozkazał Ezio, by ten zakończył sprawę i zabił go. Asasyn odmówił, stwierdzając, że nie przywróci to życia jego rodzinie. Świadomość, że nie był on Prorokiem, zaciążyła Rodrigo bardziej, niż Ezio przypuszczał. Kiedy dowiedział się o tym Cesare, syn Borgii, rozpoczął oblężenie Monteriggioni, choć bez zgody ojca; chciał on odzyskać Fragment Edenu i zabić ostatnich asasynów. W tym czasie Rodrigo stał się zaledwie figurantem, kiedy jego syn naprawdę rządził Rzymem.

Późniejsze życie i śmierć

Rodrigo przestał walczyć z zakonem asasynów, zamiast tego próbował utrzymywać swoją władzę w Rzymie. Jego syn chciał podbić całe Włochy, mimo sprzeciwu ojca. Cesare dowodził armiami Rodrigo i zaczął wprowadzać swoje plany w życie.

Jedno jabłko dziennie..

Ezio nad ciałem Rodriga

W 1501 roku Ezio dostał się do Zamku Świętego Anioła, by zabić Rodrigo i Cesare, lecz nie znalazł ku temu okazji, gdyż nie było ich tam. Później, na przyjęciu Juana Borgii, Rodrigo udzielił reprymendy synowi.

W następnym roku Rodrigo stawał się coraz bardziej niezadowolony z ambicji i uprawnień Cesare, posunął się nawet do tego, że ukradł zapasy cantarelli – tej samej trucizny, której użył do otrucia doży Mocenigo – i zatruł kilka jabłek, które miał bezwiednie zjeść Cesare. Jego plan nie powiódł się, bo jego córka Lukrecja, zauważyła brak trucizny i ostrzegła brata, zanim ten zjadł całe jabłko. Cesare wypluł to, co ugryzł, a resztę jabłka wepchnął ojcu do gardła. Rodrigo umarł, zanim Ezio zdołał go zabić, niemniej jednak Auditore zdążył go pożegnać.

Ciekawostki

  • Chociaż Ezio nie zabił Borgii, w Animusie jest on oznaczony jako martwy w sieci konspiratorów, kiedy gracz ukończy Assassin’s Creed II i ponownie wejdzie do Animusa. Być może stało się tak dlatego, że Ezio skreślił Rodrigo z listy swoich celów.
  • W Assassin’s Creed II czasem zdarza się, gdy pojawia się Rodrigo, że pojawia się przyćmione czerwone światło na jego kapturze i górnej części ciała, chociaż źródła tego światła nie ma. Być może w ten sposób Rodrigo miał wyglądać bardziej złowrogo. Przykładem takiego przypadku jest moment, kiedy Ezio zanosi dokumenty do Uberto Alberti, a Rodrigo pojawia się na krótko za jego plecami.
  • W jednej ze scen w Assassin’s Creed: Rodowód widać Rodrigo jedzącego jabłko.
  • Rodrigo jest jedynym celem Ezio, z którym asasyn musiał walczyć raz za razem. Jest także najbardziej wymagającym przeciwnikiem.
  • W filmie z bazy danych Animusa dotyczących Rodrigo jest pokazany on sam, w szatach papieskich, w towarzystwie innych templariuszy usadowionych przy stole. Jest to niemożliwe, gdyż kiedy Rodrigo stał się papieżem, pozostali templariusze już nie żyli, zabici przez Ezio. Przy stole znaleźli się między innymi Pazzi, Barbarigo i Carlo Grimaldi.
  • Rodrigo był pierwszym papieżem wybranym podczas konklawe w Kaplicy Sykstyńskiej.
  • Czasem zdarza się, że podczas walki w Assassin’s Creed II ma on ze sobą włócznię zamiast Pastorału.
  • W powieści Assassin’s Creed: Renesans losy Rodrigo są inne niż pokazane w grze Assassin’s Creed II. W grze był rok 1499, gdy Ezio pokonał go i oszczędził, a Borgia został sam, w swojej żałości, gdy Ezio wszedł do Krypty. W książce był rok 1503 i gdy Ezio wyłonił się z Krypty, Borgia popełnił samobójstwo zażywając truciznę. Ostatnią rzeczą, jaką zrobił, było spytanie Ezio, co zobaczył on w Krypcie, na co asasyn odpowiedział: „Nic. Nikogo.”, zostawiając Borgię na śmierć w przekonaniu, że wszystko, co zrobił on w życiu, było na próżno.
  • W Assassin’s Creed: Bractwo data walki przy Krypcie została pominięta, a Rodrigo przeżył próbę samobójstwa. Mario Auditore zasugerował, że albo nie zażył on dość trucizny, albo symulował.
  • Rodrigo umarł w wieku 72 lat. Jest to hasło do drzwi świątyni Juno.
Advertisement