Polowanie na lisa – wirtualna prezentacja genetycznych wspomnień Ezia Auditore da Firenze z 1478 roku, odtworzona przez jego potomka – Desmonda Milesa w 2012 roku przy pomocy Animusa 2.0.
Opis[]
Ezio idzie na Mercato Vecchio, by znaleźć La Volpe. Za pomocą Orlego Wzroku lokalizuje jednego z jego ludzi. Nagle człowiek ten podrywa się i kradnie Ezio sakiewkę ze stoma florenami.
- Ezio: Co!? Moja sakiewka! Moje złoto!
- Złodziej: Och... pieniądze... nie mam twoich pieniędzy!
Złodziej zaczyna uciekać.
- Ezio: Wracaj tu!
- Złodziej: Zmuś mnie!
- Ezio: Popełniasz wielki błąd, przyjacielu! Dość tego!
- Złodziej: W istocie dość! Dlaczego zatem nie odstąpisz?
- Ezio: Oddawaj, coś ukradł!
- Złodziej: Z chęcią bym to zrobił, ale nie mogę.
- Ezio: Dopadnę cię i rozdepczę, przysięgam!
- Złodziej: O ho, ho! I jakaż by to była przyjemność?
Ezio łapie złodzieja.
- Ezio: Naprawdę nie mam ochoty robić ci krzywdy. Oddaj mi pieniądze i jesteśmy kwita.
- La Volpe: Nie tak prędko.
- Ezio: Czego chcesz? Kim jesteś!?
- La Volpe: Różnie mnie nazywają. Morderca. Rzezimieszek. Złodziej. Ty możesz mi mówić La Volpe. Do usług, Messer Ezio. (Panie Ezio.)
- Ezio: Skąd znasz moje imię?
- La Volpe: Muszę wiedzieć o wszystkim w tym mieście. Czy nie dlatego właśnie tu jesteś?
- Ezio: Zaiste. Muszę kogoś znaleźć; dowiedzieć się, gdzie będzie, zanim on sam się o tym dowie.
- La Volpe: Kto?
- Ezio: Francesco de' Pazzi.
- La Volpe: Krążą pogłoski, że z Rzymu właśnie przybyła karawana. O zachodzie słońca będzie sekretne spotkanie. Na nim dowiesz się, gdzie przebywa Francesco.
- Ezio: Wiesz, gdzie ono się odbędzie?
- La Volpe: Ma certo. (Tak.) Daj mi znać, gdy będziesz gotów, a wyruszymy. A, właśnie. Twoje pieniądze.
Volpe oddaje Eziowi sakiewkę.
Konkluzja[]
Ezio poznał La Volpe. Dzięki temu będzie wiedział, gdzie przebywa Francesco de' Pazzi.