Armia Kontynentalna – armia dowodzona przez Jerzego Waszyngtona, która walczyła przeciwko armii brytyjskiej podczas rewolucji amerykańskiej.
Informacje
Jerzy Waszyngton został wybrany na głównodowodzącego w 1775 roku przez Kongres Kontynentalny. Po sześciu latach walki z armią brytyjską, ta została ostatecznie pokonana w 1781 roku. Armii kontynentalnej pomagali Francuzi, którzy wysyłali swoich ludzi, by ci służyli dla Ameryki. Królestwo Hiszpanii i Republika Holenderska walczyły z lojalistami na otwartych wodach, zapobiegając wyprawom kolonizującym. W 1783 roku, po amerykańskich i francuskich sukcesach wojskowych, Brytyjczycy musieli opuścić Amerykę na mocy Traktatu Paryskiego.
Oddział
Oddział armii kontynentalnej był podobny do oddziału armii brytyjskiej. Byli to żołnierze szeregowi wyposażeni w muszkiety, brutale wyposażeni w muszkiety i topory, oficerowie wyposażeni w pistolety i miecze, jegrzy wyposażeni w pistolety i miecze oraz dwóch bębniarzy.