Odkrycie – wirtualna prezentacja wspomnień genetycznych Ezia Auditore da Firenze z 1512 roku, odtworzona przez jego potomka – Desmonda Milesa w 2012 roku przy pomocy Animusa 2.03.
Opis[]
_(ACR)_(by_Kubar906).png){kind=link}
Ezio żegna Yusufa
_(ACR)_(by_Kubar906).png){kind=link}
Ezio i asasyni w sklepie Sofii
_(ACR)_(by_Kubar906).png){kind=link}
Atak na arsenał
_(ACR)_(by_Kubar906).png){kind=link}
Ezio i Ahmed w arsenale
_(ACR)_(by_Kubar906).png){kind=link}
Ezio rozmawia z Sulejmanem
Ezio po powrocie z Derinkuyu spieszy do sklepu Sofii Sartor, by ochronić ją przed działaniami templariuszy.
Przebieg[]
Ezio wchodzi do sklepu i lokalizuje ciało zmarłego Yusufa Tazima. Został on zasztyletowany puginałem Mehmeda. Do broni został przypięty list.
- Ezio: Zasłużyłeś sobie na ten odpoczynek, bracie. Requiescat in pace. (Spoczywaj w pokoju.)
Potem Ezio odwraca się do asasynów stojących za nim.
- Ezio: Bracia. Siostry. Całe miasto burzy się przeciwko nam, podczas gdy zabójca Yusufa drwi sobie z nas, kryjąc się za murami arsenału. Stańcie wraz ze mną do walki i pokażcie mu, co to znaczy wejść w drogę asasynom...
Ezio i asasyni przypuszczają atak na port Teodozjusza w dzielnicy Konstantyna. Podczas ataku Ezio znajduje Ahmeda i go powala.
- Ezio: Gdzie ona jest?
- Ahmed: Co za gniew!
- Ezio: Gdzie ona jest!
- Ahmed: Jeśli sądzisz, że coś w ten sposób zyskasz, to lepiej mnie zabij i skończmy z tym! Przykro mi, że musiało do tego dojść. Dwóch ludzi, którzy powinni być druhami, spiera się o klucze do biblioteki. Obu nam przyświeca ten sam cel, Ezio. Różnią nas tylko metody, jakimi do niego dążymy. Czy tego nie dostrzegasz? Pokój. Równowaga. Świat, w którym ludzie mogą żyć, nie czując strachu. Ludzie pożądają prawdy, to fakt, ale nawet gdy ją zdobędą, nie chcą jej poznać. Jak chcesz walczyć z taką ignorancją?
- Ezio: Wolność bywa niełatwa, Ahmedzie. Ale jest bezcenna.
- Ahmed: Zaiste. I nawet gdy wszystko będzie się walić, gdy zacznie gasnąć blask cywilizacji, Ezio Auditore będzie mógł wznieść się ponad ten mrok i z dumą zakrzyknąć: „pozostałem wierny swojemu Kodeksowi.” Otworzę tę bibliotekę i odszukam Wielką Świątynię. A z pomocą kryjącej się w niej potęgi, obalę przesądy, które sieją nienawiść pomiędzy narodami.
- Ezio: Nie w tym życiu, Ahmedzie.
- Ahmed: Kiedy będziesz gotowy, przynieś pieczęcie pod wieżę Galaty. Jeśli to zrobisz, Sofia zostanie oszczędzona. Armia mojego brata wkrótce tu będzie, Ezio. A potem wszystko się zmieni.
Ahmed odchodzi, a do Ezia zbliża się Sulejman.
- Ezio: Długo tu jesteś?
- Sulejman: Wystarczająco. Śledziłem Ahmeda od jego powrotu, ale nie spodziewałem się usłyszeć... czegoś takiego.
- Ezio: I jakie jest twoje zdanie?
- Sulejman: To dobry człowiek. Ale te jego mrzonki są bardzo niebezpieczne. To próba pogwałcenia wszelkich praw. Świat jest jak kobierzec wielu barw i wzorów. Sprawiedliwy władca powinien się tym radować, zamiast przerabiać go na swoją modłę.
- Ezio: Wydaje mu się, że owocem tych różnic może być tylko bałagan.
- Sulejman: Dlatego podporządkowujemy nasze życie prawom, które każdego dotykają w równym stopniu.
Do Ezia i Sulejmana podbiega janczar.
- Janczar: Shehzadem, (Książę,) cofnij się!
- Sulejman: Stój, żołnierzu. Ten człowiek nie jest naszym wrogiem.
- Ezio: Jakimż wyzwaniem byłoby posiadanie takiego syna.
- Sulejman: Wszystko jeszcze przed tobą, przyjacielu. Ezio... Oszczędź mojego wuja, o ile to możliwe.
- Ezio: A czy twój ojciec by go oszczędził?
- Sulejman: Nie.
Konkluzja[]
Ahmed postawił Ezio warunek: jeśli asasyn odda mu wszystkie klucze do masjafskiej biblioteki, wtedy Ahmed uwolni Sofię.
100% synchronizacji[]
Żeby osiągnąć stuprocentową synchronizację z Eziem, należy zabić pięciu strażników w walce wręcz, nie dając się trafić (jeśli bohater zostanie zaatakowany).