Nicolas Flamel także Nicholas Flamel (ur. 1330 w Pontoise; zm. 22 marca 1418 w Paryżu) – francuski alchemik, prawnik i pisarz przysięgły.
Biografia[]
Urodził się w Pointoise w 1330 roku by później przenieść się do Paryża gdzie pracował jako skryba. W młodości Flamelowi objawił się anioł który ukazał mu magiczną księgę w której posiadanie wszedł potem Flamel. Gdy Nicolas udał się na pielgrzymkę do sanktuarium św. Jakuba spotkał tam pewnego żyda który wyjawił mu klucz do rozszyfrowania księgi, która okazała się podręcznikiem do alchemii. Później skryba dorobił się wielkiej fortuny dlatego krążyły plotki że odkrył eliksir zmieniający zwykłe metale w złoto. Za jego pieniądze odbudowano kościół Saint-Jacuqes-de-la-Boucherie. Zmarł 22 marca 1418 roku w Paryżu. Jest pochowany obok swojej żony na terenie obecnego Muzeum Cluny.
Dziedzictwo[]
Podczas rewolucji francuskiej asasyn Arno Dorian na zlecenie Mademoiselle Lenormand poszukiwał tajnego laboratorium Flamela. W tym celu wykradł mnichom z Notre-Dame de Paris i templariuszowi Denisowi Molinierowi fragmenty mechanizmu wrót do laboratorium. Następnie w katakumbach odnalazł poszukiwane przez siebie miejsce zabił strzegących je mnichów i zabrał stamtąd pewien eliksir, który oddał potem Lenormand.