Assassin's Creed Wiki
Advertisement
Assassin's Creed Wiki

Madeleine de L'Isle, zwana też Przedsiębiorcą (1732 — 1777) – mistrzyni luizjańskiego rytu zakonu templariuszy, druga żona bogatego kupca, Philippe'a Oliviera de Grandpré, macocha Aveline de Grandpré.

Biografia[]

Wczesne życie[]

Madeleine urodziła się jako ukochana córka pewnego bogatego handlarza w Nowym Orleanie w 1732. Już w wieku nastoletnim zauważyła wpływ templariuszy na społeczność ją otaczającą, a zakon zauważył ją. Magdelaine Lévesque, ówczesna mistrzyni francuskich templariuszy, wiedząc dobrze, że Madeleine pragnie dołączyć do organizacji, skontaktowała się z młodą kobietą w 1747 i nadała jej pozycję w zakonie, lecz pod warunkiem, że rodzina dziewczyny nie dowie się o jej tajemnych powiązaniach. Pierwszym zadaniem Madeleine było poszukiwanie wszelkich cennych obiektów, które miały być pogrzebane pod majańskimi budowlami na Półwyspie Jukatan.

W 1748, informatorzy z Port-au-Prince powiadomili Madeleine, że kobieta o imieniu Jeanne ukradła artefakt Prekursorów lokalnemu mentorowi asasynów, Françoisowi Mackandalowi. Po dowiedzeniu się, że Jeanne została nabyta przez Philippe'a de Grandpré, rywala handlowego z Nowego Orleanu, Madeleine uknuła plan, który miał ją nagrodzić artefaktem. Skontaktowała się z wielkim mistrzem Reginaldem Birchem i poprosiła, by ten użył swoich wpływów i negatywnie oddziaływał na interesy rodziny Grandpré. Będąc córką jednego z inwestorów rodziny Philipa, mogła ona coraz częściej odwiedzać ich dom.

Jej przebiegłość i bezwzględność doprowadziła ją do awansu na pozycję mistrza, do czego doszło około roku 1751. Ten rok spędziła Madeleine na przekonywaniu Philippe'a, by ten ją poślubił, używając jako argumentu faktu, że wpłynęłoby to pozytywnie na ich interesy. Ostatecznie handlarz się zgodził i poślubił ją w 1752, przerywając swój romans z Jeanne.

Ostatecznie Madeleine zamieszkała w willi de Grandpré, pozwalając Jeanne i jej córce, Aveline, pozostać w posiadłości. Dbała ona o edukację swojej przybranej córki, a z jej biologicznej matki uczyniła własną służącą, dzięki czemu w pełni zintegrowała się z rodziną swojego męża.

Organizowanie wykopalisk w Chichen Itzá[]

Dzięki informacjom zodbytym przez jej zaufanego agenta, Rafaela Joaquína de Ferrera, Madeleine dowiedziała się, że jeden z artefaktów Prekursorów, Dysk Przepowiedni, jest pogrzebany gdzieś pod Chichén Itzá w Meksyku. Wiedząc, że przedsięwzięcie, mające na celu odzyskanie owego artefaktu, będzie wymagało mnóstwa siły roboczej, mistrzyni templariuszy obmyśliła plan, który miał zapewnić odpowiednią ilość robotników, których pozyskać miał ten sam agent, który zdobył informacje o dysku, Rafael.

Gdy Ferrer był zajęty handlem niewolnikami, Madeleine coraz częściej rozmawiała z Jeanne o jej życiu w niewoli w Saint-Domingue. Zdając sobie sprawę z tego, że służąca obawiała się asasynów, mistrzyni templariuszy karmiła jej rozwijającą się paranoję wieściami o tym, że François Mackandal był widziany na pokładzie łodzi zmierzającej do Luizjany. Madeleine dążyła do usunięcia Jeanne z Nowego Orleanu, by nie przeszkadzała jej w wychowywaniu Aveline.

Machinacje Madeleine zaowocowały sukcesem, a Jeanne wkrótce poddała się lękom. Służąca, na polecenie swojej pracodawczyni, opuściła Nowy Orlean w 1757 i udała się do pracy w Chichen Itzá, będąc jednym z pierwszych niewolników tam pracujących. Oszukując Jeanne, że jej pobyt tam będzie tylko tymczasowy, Madeleine stopniowo zrywała z nią kontakt, skupiając się na wychowaniu Aveline i przygotowaniach do wcielenia jej do zakonu templariuszy. W 1758, skazała Mackandala na śmierć w publicznej egzekucji, by uczynić z niego przykład.

Mistrzyni templariuszy południowych kolonii[]

Po dowiedzeniu się, że Aveline dołączyła do bractwa asasynów w 1759, Madeleine użyła znajomości przybranej córki z ówczesnym mentorem, Agaté, by zdobyć informacje na temat działalności wrogiego zakonu. To powiązanie pomogło jej zabezpieczyć pozycję lokalnego mistrza templariuszy w 1764 roku. By ukryć swą tożsamość, Madeleine przybrała pseudonim „Przedsiębiorca”, którym posługiwała się podczas załatwiania interesów templaryjskich.

Mimo tego, że nadzorowała ogromnemu przedsięwzięciu w handlu niewolnikami, sama także nawiązywała kontakt z poszczególnymi zniewolonymi lub włóczęgami i „pomagała” im, wysyłając ich do Chichen Itzá. Dzięki temu w oczach Aveline, Madeleine stała się prawdziwą abolicjonistką, gdyż dziewczyna nie miała pojęcia o prawdziwym przeznaczeniu wszelkich uratowanych przez macochę niewolników. Wierząc, że ich poglądy na temat abolicjonizmu są zgodne, więzy pomiędzy przybraną matką i macochą tylko się zacieśniały.

W 1765, Madeleine została poproszona przez Aveline o pomoc uratowanej niewolnicy, Thérèse, którą uratowała z rąk jednego z podwładnych macochy. Wysławszy córkę po ubrania na podróż, templariuszka zorganizowała transport dziewczyny do Chichen Itzá, o czm Aveline nie miała pojęcia. Niedługo potem, nadal udając kompletną niewiedzę na temat powiązania przybranej córki z asasynami, Madeleine poprosiła Aveline o pomoc w pojednaniu zniewolonej rodziny.

Madeleine kontynuowała swoją operację wyswabadzania niewolników i wysyłania ich na wykopaliska, lecz wkrótce pojawiły się problemy. Aveline wpadła na trop operacji de Ferrera. Nie wiedziała jednak o udziale jej macochy, więc nieumyślnie niweczyła plany osoby, która ją wychowała, co zaczęło wreszcie mistrzynię templariuszy wielce frustrować. Cała ta sytuacja doprowadziła do tego, że w 1769 roku Madeleine nadal nie była w posiadaniu Dysku Przepowiedni, a jej najlepszy agent został zamordowany na wykopaliskach w Chichen Itzá, które zostały wkrótce potem wyswobodzone z templaryjskiej kontroli.

W celu wzmocnienia wpływów w Nowym Orleanie, Madeleine wezwała do Luizjany Diego Vázqueza, by ten przejął kontrolę nad pobliskim zalewiskiem, które było częścią ważnego szlaku handlowego. Bez względu na dużą ilość hiszpańskich żołnierzy, których zabrał ze sobą Diego, jego plany także zostały zniweczone przez Aveline. Wiedząc jednak o tym, że jej przybrana córka jest w posiadaniu fragmentów artefaktu, Madeleine postanowiła nie wtrącać się w działania asasynki.

W 1776, Philippe odkrył templaryjskie działania, które manipulowały jego interesami handlowymi, lecz Madeleine szybko zareagowała, rozpoczynając stopniowe trucie swojego męża. W tym samym roku templaryjska mistrzyni uratowała też niewolnika imieniem George, lecz w zamian za wolność wymagała od niego przystąpienia do jej zakonu. Zabezpieczając swój sojusz, poleciła ona swojemu rekrutowi, by ten uciekł, lecz wkrótce został on zauważony przez żołnierzy, więc Madeleine zmuszona była poprosić o pomoc swoją córkę.

Madeleine kontynuowała swoją „opiekę” przykutym do łóżka mężem, podając mu tonik ziołowy z wmieszaną naparstnicą, co ostatecznie doprowadziło do śmierci Philippe'a. Po poinformowaniu Aveline o jego śmierci, macocha zapewniła swoją przybraną córkę o tym, że ta nadal jest mile widziana w posiadłości.

Śmierć[]

W 1777, kurtyna całego tego przedstawienia opadła. Aveline w końcu odkryła, że „Przedsiębiorcą” był nikt inny, jak jej własna macocha. W pośpiechu udała się do Nowego Orleanu i skonfrontowała się z Madeleine w posiadłości, na co ta zareagowała z wyraźną radością, po czym wyjawiła, że wiedziała o powiązaniach swojej córki z asasynami, wyciągnęła pistolet i rozkazała Aveline usiąść.

Wściekła Aveline odmówiła posłuszeństwa i wybiegła na zewnątrz, tylko po to, by otoczyli ją strażnicy jej macochy. Wkrótce na miejscu pojawiła się też Madeleine, która poleciła swojej córce nie stawiać oporu, gdyż może to ją kosztować życie, a razem z nią umarłoby też jej bractwo. Następnie rozpoczęła ona wypytywanie o motywacje Aveline, która oskarżyła macochę o handel niewolnikami, które miała uwalniać, na co ta odparła, że to była operacja de Ferrera, który nie reprezentował wtedy templariuszy.

Madeleine utrzymywała, że tak naprawdę to bardzo troszczyła się o Aveline, lecz jej córka oskarżyła ją o łgarstwo. W tej konfrontacji słownej templaryjska mistrzyni przystąpiła do szybkiego kontrataku, podając zerwany kontakt pomiędzy Aveline i jej mentorem jako dowód na to, że jej cele były takie same jak asasynki.

Ostatecznie, Aveline zgodziła się udać do zalewiska, gdzie skonfrontowała się ze swoim mentorem, Agaté. W tym samym czasie Madeleine zebrała cały podwładny jej ryt templariuszy w katedrze św. Ludwika. Wkrótce przybyła tam też Aveline, która wręczyła swojej macosze naszyjnik mentora, na dowód ich spotkania, a potem oddała jej Dysk Przepowiedni. Próba jego użycia nie udała się templariuszce, co zrodziło w niej frustrację, gdyż wierzyła, że była w posiadaniu wszystkich części artefaktu.

Widząc okazję, Aveline zaatakowała macochę, ujawniając to, że jej dołączenie do zakonu templariuszy było tylko sprytnie obmyślonym zagraniem, by wprowadzić cenny dla asasynki element zaskoczenia. Po zlikwidowaniu wszystkich obecnych w katedrze templariuszy, doszło do ostatecznej konfrontacji pomiędzy Aveline i Madeleine. Mistrzyni templariuszy pytała się przybranej córki o to, czemu ona ją zdradziła. Odpowiedzią Aveline było to, że jest to zemsta za otrucie jej ojca, zniewolenie biologicznej matki i zmuszenie jej do dołączenia do wrogiego zakonu.

Madeleine w swoich ostatnich słowach upierała się, że wszystkie jej czyny miały na celu poprawienie losu ludzkości, lecz Aveline po raz ostatni odmówiła jej posłuszeństwa i dźgnęła macochę ukrytym ostrzem w brzuch, likwidując tym samym ostatniego templariusza w Luizjanie. Madeleine została potem pochowana w tej samej katedrze ze względu na wszystko, czego dokonała w celu poprawienia życia mieszkańców Nowego Orleanu.

Post mortem[]

W XXI wieku firma templariuszy, Abstergo Industries, korporacyjny gigant, polecił swojemu oddziałowi, Abstergo Entertainment, wyprodukowanie gry, która miała opowiedzieć historię Aveline. W tej wersji historii, Madeleine miała być ukazana jako abolicjonistyczna bohaterka, z pominięciem wszelkich niewygodnych wydarzeń z jej życia. Zakończenie jej historii także zostało zmanipulowane, gdyż przedstawiało triumf templariuszy i Aveline przechodzącą na stroną macochy.

Oddział ten opracowywał także serię „Wielkie umysły historii”, w którym chcieli przedstawić wybitnych templariuszy, w tym m.in. Madeleine. Miała być ona przedstawiona jako wielka przywódczyni, o której się zapomina. W dodatku miała ona, według sporządzonego opisu, uratować osieroconą Aveline z rozbitego domu.

Ciekawostki[]

  • Madeleine to pierwsza kobieta-templariusz, która była główną antagonistką gry w serii Assassin's Creed.
  • Przemówienie Madeleine podczas wcielania Aveline do zakonu było niemal identyczne do tego, które wymówił Haytham Kenway podczas zaprzysiężenia Charlesa Lee.
  • Jest ona jedynym ważnym templariuszem, który nie wymawia swych ostatnich słów w korytarzu wspomnień.
  • Madeleine jest wspomniana w jednym z listów w Assassin's Creed: Rogue. Według jego treści, Louis-Joseph Gauthier podejrzewał, że firmy handlowe rodziny de L'Isle są pod władaniem templariuszy.
Advertisement