Joanna d'Arc, znana także jako Dziewica Orleańska (ur. 6 stycznia 1412 w Domrémy-la-Pucelle; zm. ?) – bohaterka narodowa Francji i święta Kościoła Katolickiego, aktywna w czasie Wojny stuletniej. Córka Jeana d'Arc, siostra Jeana i Pierra, żona Gabriela Laxarta oraz przodek Simona Hathawaya. Początkowo była szkolona, by dołączyć do bractwa asasynów, lecz nigdy do niego nie przystąpiła.
W swoim DNA miała jedną z najwyższych (znanych) liczbę genów Isu, co dawało jej ogromne możliwości: miała prorocze wizje świętych (w rzeczywistości Prekursorów), mogła wpływać na innych dzięki swojej nienaturalnej charyzmie, bez użycia jakiegokolwiek Fragmentu Edenu oraz posiadała umiejętność Wzroku Orła. Dla tych, którzy posiadali Wzrok Orła, Jeanne świeciła bardzo jasnym, białym światłem, kiedy wykorzystywała swoje zdolności. Jeanne była w jakiś sposób związana z Prekursorem Consusem, który prowadził ją w jej misji.
Biografia[]
Wczesne życie[]
Joanna urodziła się 6 stycznia 1412 jako dziewczynka w chłopskiej rodzinie w Domrémy-la-Pucelle we Francj.
Wkrótce potem Joanna twierdziła, że miała wizje od Boga, w której widziała świętych mówiących jej, żeby uwolniła kraj od angielskiej dominacji
Podróż i udział w Wojnie stuletniej[]
W czasie podróży, w której towarzyszył Jej Cień, Gabriel Laxart przebywając w więzieniu wielkiego mistrza templariuszy –Jakuba de Molay zdobyła jeden z Fragmentów Edenu, Serce, które zasilało Miecze Edenu. Posiadając Serce włożyła je do małego woreczka, który zawsze nosiła na szyi jako talizman. Następnie weszła w posiadanie Miecza Edenu. "Martwy" Miecz w pobliżu Serca aktywował się po prawie 100 latach. Nie używała go nigdy do otwartej walki, gdyż był wyłącznie jej symbolem oraz wzmocnieniem jej zdolności. Jedynie tylko raz użyła go jako broni, kiedy biła kurtyzany płazem, by przepędzić je z obozu jej wojska. Jedna z kurtyzan była w wieku Joanny. Ona też dostrzegła w niej wielki blask, po czym zechciała się nawrócić. Dziewczyna uznała skruchę kurtyzany, nadała jej nowe imię – Fleur i zaprzyjaźniła się z nią. W czasie podróży ochraniało ją dwóch asasynów – Jean de Metz i René d'Anjou, przy czym de Metz szkolił ją i Gabriela na asasynów, lecz ich szkolenia nigdy nie dobiegły końca. Spotkała też mentorkę francuskiego bractwa, Jolantę Aragońską.
Użyła Miecza, aby poprowadzić armię francuską do licznych zwycięstw w wojnie stuletniej.
Proces[]
Wytoczony jej proces o herezję miał podłoże całkowicie polityczne. Książę Bendford panujący w Anglii domagał się tronu Francji dla swego bratanka Henryka VI. Joanna zaś była odpowiedzialna za koronację jego rywala Karola VII, więc potępienie jej było podkopaniem legalności władzy Karola VII. Postępowanie sądowe rozpoczęło się 9 stycznia 1431 r. w Rouen, gdzie znajdowała się siedziba angielskiego rządu. Przebywając w więzieniu uciekła z niego wykonując Skok Wiary, którego nauczył ją de Metz. Za murami na Joannę czekała Fleur, (którą wcześniej poprosili asasyni, by poświęciła się za Joannę, na co dziewczyna się zgodziła) która się z nią wymieniła. Strażnicy aresztowali więc Fleur, a Joanna uciekła. W dalszej części procesu została skazana na śmierć.
Rzekoma śmierć[]
Fleur została spalona na stosie w dniu 31 maja 1431, w wieku 19 lat. W czasie męki dziewczyny, Gabriel chciał ją odbić myśląc, że Fleur jest Joanną, jednak został powstrzymany przez strażników oraz ogłuszony przez nich. Jak później po dowiedzeniu się prawdy twierdził możliwe jest, że niektórzy strażnicy byli asasynami kryjącymi się na widoku, by nie dopuścić, żeby ktokolwiek rozpoznał Fleur z bliska.
Dziewczyna miała przy sobie drugi Fragment Edenu Joanny, Serce. Geoffroy Thérage próbował spalić je kilkukrotnie, po czym wyrzucił je do Sekwany wraz z prochami Fleur.
Po rzekomej śmierci 16 maja 1920 została ogłoszona święta Kościoła Katolickiego przez Benedykta XV.
Dalsze losy[]
Piętnaście lat później Joanna, już nie związana z Consusem, ponownie odnalazła się z serdecznym przyjacielem Gabriellem Laxartem, z którym później miała co najmniej jedno dziecko. Potomkiem tej linii jest Simon Hathaway.
Ciekawostki[]
- Przodek Warrena Vidica był obecny na jej rozprawie i egzekucji.
- Uczyła się sztuki walki znacznie szybciej niż zwykli ludzie.