- „Co ty nie powiesz? A jak myślisz, czemu zebrałem tu tych ludzi? Idź do domu, zanim ktoś cię ustrzeli. Dość mam kłopotów na głowie i bez żółtodzioba, któremu zamarzyło się zostać bohaterem.”
- ―James Barrett przy pierwszym spotkaniu z Connorem.[src]
James Barrett (ur. 31 lipiec 1710 w Concord; zm. 11 kwietnia 1779 w Concord) – pułkownik milicji kolonialnej, działał podczas walk o niepodległość 13 kolonii amerykańskich.
Biografia[]
Przez większość swego życia Barrett mieszkał w swojej farmie w Concord, w stanie Massachusetts, gdzie milicja założyła skład broni przed bitwą pod Lexington i Concord. Był także przedstawicielem ustawodawczym Concord w Bostonie.
Gdy nieznana osoba otworzyła ogień podczas bitwy pod Lexington i Concord, John Parker dał list asasynowi Connorowi Kenwayowi, by ten dostarczył go Jamesowi Barrettowi, który stacjonuje w Concord. Najpierw Barrett nie chciał pomocy asasyna, gdyż uważał go za „żółtodzioba, któremu zamarzyło się bycie bohaterem”, jednak gdy przeczytał list od Parkera, uznał pomoc asasyna za niezbędną.
Gdy armia brytyjska dotarła do Concord, Connor dowodził oddziałem patriotów, którzy strzegli składu broni na farmie Barretta. Pod jego dowództwem garstka patriotów zabiła stu trzydziestu czerwonych kubraków, co zmusiło armię brytyjską do wycofania się.