Ivarr Ragnarsson, Ivarr bez kości (ang. Ivarr the Boneless) - wikiński wojownik żyjący w IX wieku, syn Ragnara Lothbroka, półlegendarnego władcy Danii. Jego ojciec zapoczątkował najazdy normańskie na królestwa heptarchii anglosaskiej w IX wieku i miał zostać zabity przez króla Northumbrii, Ellego. Synowie Ragnara: Ivarr, Ubba i Halfdan, poprzysięgli zemstę na sasach i na czele Wielkiej Armii Pogan ruszyli do Anglii około 865 roku. Do historii przeszedł sposób, w który zginął Elle z Northumbrii - został poddany rytualnej, brutalnej torturze zwanej krawym orłem, polegającej na rozcięciu ciała ofiary na plecach i wygięciu żeber, tak aby przypominały skrzydła orła.
Assassin's Creed: Valhalla[]
Ledecestrescire[]
Po raz pierwszy Ivarr Ragnarsson pojawia się w fabule Assassin's Creed: Valhalla, gdy nowoprzybyli do Anglii wikingowie z Klanu Kruka muszą zawiązać pierwsze sojusze na nowym lądzie. W tym celu kierują swoje działania do hrabstw Ledecestrescire i Grantebridgescire gdzie stacjonują wojowie tzw. Wielkiej Armii Pogan. Bracia Ivarr i Ubba, synowie Ragnara stacjonują w północnej części Ledecestrescire, w miasteczku Repton i planują przejąć władzę w królestwie Mercji, osadzając na tronie wiernego im możnego Ceolwulfa. Ivarr od razu daje się poznać jako bardzo brutalny i nieprzebierający w środkach wojownik. Eivor wysłany przez Randvi do Repton natrafia na niego w kościele, który torturuje i ostatecznie zabija dwóch saskich szpiegów.
Ivarr wraz z Ubbą, Sigurdem i Eivorem bierze udział w oblężeniu twierdzy Tamworth, w której ukrywa się król Mercji - Burgred. Chcę on zmusić do udziału w oblężeniu Ceolberta - nieletniego syna Ceolwulfa, dzięki interwnecji Eivora nie bierze on jednak udziału w bitwie. Burgred zbiegł z twierdzy, a z informacji od normanki Tonny wynikało, że król może przebywać w Ledecestre lub w Templeborough. Ivarr udaje się zbadać ten pierwszy trop. Po raz kolejny próbuje zahartować młodego Ceolberta wysyłając go na zwiad. Odnalazł go Eivor, ale nie zdążyli oni powrócić poza mury Ledecestre, bo zniecierpliwiony Ivarr wydał rozkaz ataku nie czekając na ich powrót. Z powodu swojej porywczości Ivarr zostaje odsunięty od bezpośredniego udział w dalszych działaniach i nie uczestniczy w pojmaniu króla i sprowadzeniu go do Tamworth.
Sciropescire[]
Następnie Ivarr udaje się wraz ze swoimi wojami do osady Quatford w Sciropescire, gdzie chce zakończyć wojnę z królem Brytów Rhodrim i osadzić na stanowisku ealdormana, syna Ceolwulfa - Ceolberta. Pomocy w sprawach Sciropescire udziela Ivarrowi i Ceolbertowi Eivor, a współpracuje z nimi również sprawujący tymczasowo władzę biskup Deorlaf. Ivarr od początku jest przeciwnikiem rozmów pokojowych i chce rozprawić się osobiście z królem Rhodrim.
Podczas rozmów pokojowych trwających w Quatford Ivarr wpadł w szał i zabił Gwiarda Ap Merfyna, brata króla Rhodriego, uwięzionego i będącego główną kartą przetargową sprzymierzonych sasów i wikingów. Wydarzenie to doprowadza do natychmiastowego zerwania rozmów pokojowych. Dzięki działaniom Eivora udaje się znacznie osłabić wpływy Brytów w Sciropescire. Ivarr wraz z Ceolbertem i Eivorem plądrują stanicę Wesberie i niszczą siły Ynyra najbliższego dowódcy króla Brytów. Po niedługim czasie dochodzi do kolejnych rozmów pokojowych tym razem między Eivorem i Deorlafem a królową lady Angharad. Kończą się one zawieszeniem broni, jednak niepokój Eivora budzi nieobecność Ceolberta. Udał się on sam na polowanie i nie powrócił. Wojownik z Klanu Kruka odnajduje młodego następce tronu Mercji w jaskinii z ostrzem wbitym w klatkę piersiową. Na ostrzu widnieją symbole Brytów i to na nich padają oskarżenia. Eivorowi udaje się dowieść umierającego Ceolberta do Wesberie i ten w ostatnich słowach kilkakrotnie wypowiada imię Ivarra.
Zabójstwo Ceolberta oznacza zerwanie zawieszenia broni. Ivarr i Eivor ruszają wraz z siłami Deorlafa na zamek Caustow, w którym stacjonują Brytowie. Ivarr osobiście mierzy się z Rhodrim. Wcześniej opowiada Eivorowi o wydarzeniach sprzed kilku lat, kiedy Rhodri podczas pobytu Ivarra w Irlandii zostawił na jego twarzy widoczną bliznę. Nie zabija jednak króla na miejscu, ale udaje się w towarzystwie Eivora na bezludne wzniesienia, aby widowiskowo zakończyć życie króla Rhodriego. Na oczach Eivora wykonuje rytualnego Krwawego Orła - rozcina umierającemu Rhodriemu plecy i wyciąga płuca, tworząc z nich "skrzydła". Po zakończeniu brutalnej egzekucji przyznaje się również do zabójstwa Ceolberta. Prowadzi to do walki między Ivarrem a Eivorem, w której zwycięża ten drugi. Eivor może zadecydować czy podać Ivarrowi jego topór i pozwolić mu na trafienie do Walhalli lub odmówić tego zaszczytu i wysłać jego duszę do Helheimu. W ten sposób kończy się życie legendarnego wikińskiego wojownika. Na wieść o śmierci brata do Quatford przybywa Ubba, który stosunkowo spokojnie przyjmuje wiadomość o śmierci brata, co może wynikać z jego łagodniejszego usposobienia lub ze świadomości o szaleństwie Ivarra. Mimo, że Eivor zabił Ivarra klany Sigurda i Ubby pozostają sojusznikami.