Giovanni Auditore da Firenze

Artykuł ten jest w słabym stanie i wymaga jak najszybszej poprawy.

„1476 świt nowej ery dla Italii. Sztuka, kultura i nauka kwitną pod opieką oświeconych umysłów. Renesans. To pewnie takim zapamięta nas historia. Ale w pomroce, z dala od złota i wiedzy czai się inna wiedza. Przekupstwo, zdrada, morderstwo, tajemnice. Tajemnice, tak niebezpieczne, że muszę je ukrywać nawet przed swoją własną rodziną. Rodzina, sprawiedliwość, honor, o to wartości, które kierują mym ostrzem. Prawdę wypisano krwią, a uderzenia zadaję w pomroce. Nazywam się Giovanni Auditore, tak jak moi przodkowie przede mną, jestem asasynem.”

―Giovanni Auditore^[src]

Giovanni Auditore da Firenze (ur. 3 maja 1436; zm. 29 grudnia 1476) – florentyński szlachcic, głowa rodziny Auditore, włoski asasyn oraz przodek Claya Kaczmarka oraz Desmonda Milesa.

Biografia

Wczesne życie

„Tu sei un Auditore. Sei un combattente. Perciò combatti! (Jesteś Auditore. Jesteś wojownikiem. Walcz!)”

―Giovanni do Ezia podczas jego narodzin.^[src]

Wnuk Renato Auditore, Giovanni, urodził się w Monteriggioni w roku 1436, dwa lata po swoim starszym bracie Mario. Od najmłodszych lat, rodzeństwo było nauczane sposobami zakonu asasynów, ale Giovanni był jeszcze uczony zawodu bankiera. Pewnego dnia młody Giovanni odkrył tajemnicę krypty rodziny Auditore.

Jakiś czas później, Giovanni opuścił rodziną willę, by dołączyć we Florencji do swojego krewnego, Ilario Auditore, który służył jako Gonfaloniere u Cosimo de' Medici. W 1452 roku Giovanni poślubił Marię de' Mozzi, której powiedział, że jest asasynem. Cztery lata później urodził się ich pierwszy syn, Federico, później w 1459 narodził się Ezio, w 1461 Claudia, a w 1463 Petruccio.

W latach pięćdziesiątych XV wieku, Giovanni po raz pierwszy spotkał się z Lorenzo de' Medici. Syn Cosimo spadł z mostu do rzeki Arno, a Giovanni wskoczył do wody go uratować. Jak to powiedział Lorenzo, "był to początek pięknej i owocnej przyjaźni pomiędzy tymi dwoma rodami".

W 1454 roku, Giovanni pomógł bractwu w sprawie Całunu Edenu. Gdy Mario odkrył artefakt pod Monteriggioni, poprosił brata, by ten bezpiecznie wyniósł go z miasta i wręczył bractwu.

Giovanni podzielił się z Lorenzo wiadomością, iż jest on asasynem i wykonał kilka misji dla niego. W 1476 roku wytropił Rodrigo Borgię, wielkiego mistrza templariuszy we florenckiej alejce. Giovanniemu udało się wyeliminować dwóch ochroniarzy Rodrigo i obezwładnić trzeciego. Jednakże Rodrigo zdołał uciec, a jego trzeci strażnik został zaprowadzony do Uberto Albertiego na przesłuchanie.

Tropienie Rodrigo Borgii

Strażnik ten oznajmił, że Galeazzo Maria Sforza, hrabia Mediolanu, ma zostać zamordowany przez templariuszy. Giovanni został niezwłocznie wysłany do Mediolanu, by ochronić hrabiego, lecz niestety nie udało mu się to. Mimo to, zdołał zabić kilku z zabójców, a strażnicy hrabiego zabili resztę. Przeszukując ciało Giovanniego Lampugnaniego, jednego z napastników, florencki asasyn znalazł sakiewkę z pieczęcią wenecką, więc szybko wyruszył w tamtym kierunku.
Będąc w Wenecji, Giovanni zbadał bazylikę św. Marka i podsłuchał dwie osoby, Marco i Silvio Barbarigo, którzy odprawiali kuriera z wiadomością do ich mistrza. Giovanni zaczął gonić kuriera, a potem doszło do walki, którą wygrał. Jednakże kurier nie chciał odpowiedzieć Giovanniemu na jego pytania i sam odebrał sobie życie. Florencki asasyn wrócił do swojego miasta z listem przypieczętowanym pieczęcią rodziny Barbarigo.

Tej samej nocy, Giovanni musiał znów wyjść z domu, by udać się do Uberto i Lorenzo. Zanim wyszedł, jego żona powiadomiła go, iż ich syn, Ezio, zaczyna podejrzewać ojca, że nie jest on jednak tylko bankierem. Giovanni obiecał jej, że niedługo z nim porozmawia.

Podczas spotkania, Uberto fałszywie wyznał, iż ojciec Antonio Maffei nie mógł odszyfrować listu, więc Giovanni musi go dostarczyć, by ewentualnie dowiedzieć się czegoś o jego treści. W takim razie, głowa rodziny Auditore wyruszył do Rzymu.

Giovanni's fight — Giovanni gotowy do walki

Na miejscu, Giovanni dostarczył list i śledził jego drogę do mistrza templariuszy. Konfrontacja Rodrigo i asasyna nastąpiła w bazylice św. Piotra. Ten pierwszy zaproponował Giovanniemu dołączenie do zakonu templariuszy. Po usłyszeniu odmownej odpowiedzi, Rodrigo rozkazał swoim strażnikom zaatakować przeciwnika. Pomimo wyeliminowania kilku ze strażników, Giovanni został poważnie zraniony przez nóż rzucony z rąk Rodrigo, który miał teraz okazję do ucieczki.

Następnie Giovanni wrócił do domu, gdzie rozmawiał ze swoją żoną. Wyznał jej, że według niego śmierć hrabiego Mediolanu była częścią większego spisku. Rozmowa ta została przerwana przez Federico, który powiadomił ich, że ojciec Maffei przyszedł z oddziałem uzbrojonych strażników. Giovanni wymknął się do swojego gabinetu, gdy jego syn odwracał uwagę duchownego.

Śmierć

„To ty jesteś zdrajcą, Uberto, i jesteś jednym z nich ! Może i odbierzesz nam dzisiaj życie, ale zapłacisz za to swoim! Przysięgam! My–”

―Ostatnie słowa Giovanniego przed straceniem.^[src]

LMS 1 v — Giovanni, Federico i Petruccio na szubienicy

Około roku 1476, Giovanni zgromadził dowody na spisek Pazzich, więc rozpoczęły się przygotowania do rozprawy. Dużo czasu spędzał na rozmowy z Lorenzo i ówczesnym Gonfaloniere, czyli Uberto Albertim. Pewnego dnia, Lorenzo wyjechał na kilka dni z miasta, wtedy gdy Ezio miał przekazać mu list od ojca. Giovanni wysłał więc Ezio w inne jeszcze miejsca, by poinformować o czymś sojuszników. Gdy jego syna nie było w domu, strażnicy przyszli aresztować Federico, Petruccio i głowę rodziny Auditore. Za Ezio została wyznaczona nagroda. Zaniósł on Uberto dowody, które obciążały Pazzich i mogły oczyścić dobre imię jego rodziny. Niestety na egzekucji następnego dnia, Uberto był wspierany przez Rodrigo Borgię i oświadczył, że nie wie nic o żadnych dowodach. Oskarżony o zdradę przez Giovanniego, pociągnął wajchę, która opuściła platformy pod nogami Petruccia, Federica i ich ojca. Ezio, przyglądając się bezsilnie z tłumu, krzyczał, że się zemści.

Kilka godzin później, ciała Giovannniego i jego synów miały zostać zrzucone do rzeki Arno. Jednakże, Ezio z pomocą Cristiny Vespucci zapewnił im godny pochówek.

Maxresdefault — Giovani w Assassin's Creed: Rodowód

„Testament”

Giovanni wychodząc nocą z domu po zakończeniu filmu Assassin's Creed: Rodowód wygłosił monolog będący niejako jego „testamentem”, lecz nikt poza nim go nie słyszał.

„Drodzy synowie. Nad Florencją zbierają się ciemne chmury, czas się kończy. Wróg jest bliżej, niż myślałem. Wkrótce rozpocznie się ostateczna bitwa. Wszyscy jesteśmy śmiertelni i każde życie ma swój kres, ale pewne rzeczy nigdy się nie zmienią. Federico, Ezio moi synowie zawsze pamiętajcie, że nazywamy się Auditore z Florencji i, że jesteśmy asasynami.”

―Giovanni Auditore da Firenze^[src]

Uzbrojenie

Ukryte ostrze – podstawowa broń każdego asasyna. Giovanni traci je podczas jednego pojedynku
Miecz – broń używana przez Giovanni'ego w czasie bezpośredniej konfrontacji z wrogiem.
Noże do rzucania – broń, której używają Altaïr, Ezio, Jacob i Evie do likwidowania przeciwników z dalekiej odległości.
Nóż – broń używana przez Giovanni'ego w czasie bezpośredniej konfrontacji z wrogiem, jest bardziej dyskretny niż miecz.

Ciekawostki

Giovanni posiada wszystkie palce nietknięte, o jego przynależności do asasynów świadczy tylko wypalony na palcu znak w kształcie pierścienia;
Umiera nie przekazując swoim młodszym synom wiedzy o asasynach, co jest powodem rozczarowania jego brata Mario;
Według wpisu w bazie danych, Giovanni ożenił się z Marią w 1450 roku, w wieku czternastu lat;
Giovanni (Jan) to imię pochodzenia hebrajskiego oznaczające „Jahwe jest łaskaw";
Gdy Ezio dowiaduje się o planowanej egzekucji jego ojca oraz braci, zbliża się do placu, na którym ma zostać wykonany wyrok śmierci, Giovanni, Federico i Petruccio nie mają skrępowanych rąk. Jednak w przerywniku filmowym widać, że ich dłonie związano za plecami;
Bronią, którą Giovanni przechowywał w ukrytej skrzyni jest zwykły miecz, ale w fimie, na którym został zamordowany, oręż ta została zastąpiona przez stary miecz syryjski.