Assassin's Creed Wiki
Advertisement
Assassin's Creed Wiki
Zagadnienie historyczne

François-Thomas Germain (1726 – 1794) – złotnik, wielki mistrz zakonu templariuszy rytu paryskiego w latach 1789-1794 i Mędrzec.

Biografia[]

Przed wstąpieniem do zakonu templariuszy[]

Dokładne dane na temat działalności Germaina przed wstąpieniem do zakonu nie są znane. Pochodził z rodziny o długich tradycjach złotniczych, w związku z tym był mistrzem w swoim fachu. Fakty o dacie i okolicznościach wstąpienia Germaina do zakonu templariuszy także nie są znane. Uporczywie badał fakty związane z ostatnim wielkim mistrzem zakonu templariuszy, Jakubem de Molayem. Odnalazł jego zapiski oraz Miecz Edenu, po czym zaczął rozpowszechniać w zakonie ideologię de Molaya. Zyskał tym sobie wielu zwolenników, jednak sceptyczny wielki mistrz François de la Serre wygnał go z organizacji. Jedyną osobą, która nie aprobowała w pełni tego faktu była Marie Lévesque. Z czasem również inny templariusz, Charles Gabriel Sivert, zaczął aktywnie wspierać Germaina, czując się niedocenianym przez de la Serre'a.

Zabójstwo w Wersalu[]

W 1789 roku w Wersalu, podczas balu z okazji inicjacji Élise de la Serre do zakonu, z rozkazu Germaina wielki mistrz został zabity przez Siverta oraz Króla Żebraków. Winą za zabójstwo Françoisa de la Serre'a obciążono Arna Doriana, podopiecznego ofiary, który próbował zatrzymać zabójców.

Wybuch rewolucji francuskiej[]

Po śmierci de la Serre'a Germain przejął władzę nad niemal całym zakonem. Cześć starej gwardii prowadzonej przez Chrétiena Lafrenière'a nie chciała podporządkować się nowemu przywódcy, co nie powstrzymało planów Mędrca. Jego działania, mające na celu osłabienie władzy arystokracji i duchowieństwa, a w zamian umocnić władzę stanu trzeciego, powiodły się i na ich skutek wybuchła Wielka Rewolucja Francuska.

Intryga i objęcie pełni władzy w zakonie[]

Arno Dorian i Germain spotkali się po raz pierwszy 31 marca 1791 roku, gdy asasyn szukał osoby, która wykonała szpilę, którą zabito Françoisa de la Serre'a. Germain skorzystał z faktu, iż Arno nic nie wiedział o jego przynależności. Skłamał, że templariusze strzegący jego warsztatu trzymają go w areszcie domowym, a po ucieczce opowiedział asasynowi, że szpilę zamówił Lafrenière. Arno uwierzył, że to on zorganizował zamach stanu i objął tytuł wielkiego mistrza, wobec czego zabił go. Nieświadomie przyczynił się w ten sposób do rozpadu starej gwardii i pozbawienia Germaina opozycji.

Działalność w zakonie[]

Tego samego dnia później Germain przewodniczył spotkaniu templariuszy w l'Hôtel de Beauvais. Tam wydał polecenia swoim podwładnym i oznajmił, że Élise de la Serre, jedyna osoba, która mogłaby na nowo zjednoczyć starą gwardię, ma udać się na spotkanie z Lafrenière'em, które ma się okazać pułapką. Rozmowę podsłuchał jednak Arno, który udaremnił zamach.

Następnego dnia asasyn spotkał się z Élise w Café-Théâtre. Namówił ją do poszukiwań zabójcy jej ojca wspólnie z bractwem asasynów. Niedługo potem w luźnej rozmowie z Élise z jego ust padło imię Germaina. Élise zrozumiała, że coś jest nie tak, jak powinno być, gdyż uważała, że Germain od dawna nie żyje. Wspólnie z Arno przeszukała jego warsztat i znaleźli pokój, którego Germain nie pokazywał gościom.

Kłamstwo, jakie Germain opowiedział Arno poprzedniego dnia, wydało się – Arno i Élise odkryli w pokoju dowody przemawiające za tym, że zabójcą Françoisa de la Serre'a był właśnie Germain. Odkryli również jego pozycję w Zakonie Templariuszy. Nie było jednak możliwości zgładzenia Germaina, gdyż ten skutecznie ukrywał się przed asasynami.

21 stycznia 1793 roku Germain pojawił się publicznie na egzekucji zdetronizowanego króla Francji Ludwika XVI. Arno uznał tę okazję za doskonałą, by pozbyć się przeciwnika. Akcja jednak się nie powiodła – Arno został zauważony, a Germain uciekł. Z racji tego, że była to kolejna zuchwała akcja w wykonaniu Arno, został on wkrótce wykluczony z bractwa asasynów decyzją rady. Udał się na wygnanie do Wersalu.

Od momentu dekapitacji króla rewolucja nabrała radykalnego wymiaru – do władzy doszli kierowani przez templariuszy jakobini z Maksymilianem Robespierre'em na czele. Rozpoczęły się krwawe rządy Wielkiego Terroru. Na ulicach stanęły gilotyny, a podwładni jakobinów pozbywali się żyrondystów i innych przeciwników politycznych.

Schyłek władzy i śmierć[]

W 1794 roku za namową Élise de la Serre Arno wrócił do Paryża. Wspólnie z towarzyszką doprowadzili do upadku Robespierre'a. Poskutkowało to spadkiem popularności partii jakobinów wśród francuskich rewolucjonistów. Dopełniła tego akcja przeprowadzona w lipcu 1794 roku przez Théroigne de Méricourt i pomagających jej asasynów – zabicie ostatnich jakobinów.

Przed aresztowaniem Arno i Élise dowiedzieli się od Robespierre'a miejsca przebywania Germaina. Wielki mistrz przebywał w twierdzy Temple, starym bastionie Jakuba de Molaya. Arno wszedł do twierdzy i odnalazł na jej dachu Germaina. Od razu rzucił się na niego z ukrytym ostrzem, ale Germain z łatwością go odrzucił, używając mocy Miecza Edenu. Arno odnalazł go potem w katakumbach pod twierdzą.

Arno poprosił Élise, by odwracała uwagę Germaina, podczas gdy on będzie go atakował. Wyprowadził Germainowi trzy silne ataki, drastycznie osłabiając rywala. Po ostatnim Germain odrzucił silnie Arno tak, że prawie przygniotła go rzeźba.

Élise, zmuszona wybrać między uratowaniem Arno spod ciężaru, a zmierzeniem się z Germainem, najpierw instynktownie ruszyła ku ukochanemu. Zatrzymała się jednak i popędziła, by pojedynkować się z zabójcą jej ojca. W wymianie ciosów Élise udało się uszkodzić Miecz Edenu, którego uwolniona moc spowodowała eksplozję. W wyniku wybuchu Élise zginęła, a Germain wylądował obok ledwo żywy. Arno, który za późno oswobodził się spod rzeźby, nie mógł zapobiec rozwojowi wypadków. Nie pozostało mu nic innego, jak tylko dobić Germaina. Wielki mistrz wdarł się do umysłu Arno i wytłumaczył mu intencje działań, jakie podjął za jego życia.

W 1808 roku Arno wrócił do podziemi twierdzy Temple wraz z Napoleonem Bonaparte i małym oddziałem żołnierzy, był położyć czaszkę Germaina wśród innych kości obok.

Advertisement