Edward Kenway

„Przez lata miotałem się, robiąc, co mi się podobało i ani trochę nie dbając o tych, których ranię. Mam dziś swoje bogactwo i swoją sławę, ale nie czuję, żebym zmądrzał od chwili opuszczenia domu. Odwracam się, by spojrzeć na przebytą drogę... ale obok mnie nie ma żadnej drogiej mi osoby.”

―Edward Kenway o swoim wcześniejszym postępowaniu

Edward Kenway
Informacje biograficzne
Urodzony/na:	10 marca 1693,Swansea; Walia
Śmierć:	3 grudnia 1735,Londyn; Wielka Brytania
Okres:	Złota era piractwa
Narodowość:	Walijczyk
Informacje polityczne
Powiązania:	Piraci,Asasyni,Templariusze
Informacje techniczne
Pojawia się:	Assassin's Creed III (wspomniany) ,Assassin's Creed IV: Black Flag, Assassin's Creed: Syndicate (wspomniany),Assassin's Creed: Czarna Bandera,Assassin's Creed: Porzuceni,Assassin's Creed: Pojednanie (wspomniany), Assassin's Creed: Rogue (wspomniany), Assassin's Creed: Syndicate (wspomniany)
Głos:	Matt Ryan

Edward James Kenway (1693-1735) – walijski pirat, a następnie asasyn. Mistrz zakonu asasynów w Londynie. Syn Bernarda i Linette Kenwayów. Ojciec wielkiego mistrza zakonu templariuszy Haythama Kenwaya i dziadek Ratonhnhaké:tona. Przodek Desmonda Milesa.

Biografia

Wczesne życie

Edward urodził się w Walii w roku 1693. Jego ojciec był Anglikiem, a matka Walijką. Gdy był młodym chłopakiem ćwiczył rzuty nożem, przez co później na Karaibach mógł się tą bronią posługiwać. Pracował na farmie owiec swojego ojca. Jeździł wtedy do Bristolu by sprzedawać pozyskaną z nich wełnę. Większość tego czasu przesiadywał jednak w tawernach. Wielokrotnie zdarzało mu się wpaść wtedy w kłopoty i dochodziło do bójek, w których młody Edward był zaprawiony. Kenway nie znał umiaru w piciu alkoholu.

Konflikt z Cobleighami

Podczas jednej z jego wizyt w tawernie Edward spostrzegł swoich trzech wrogów i biznesowych rywali ojca: Toma i Setha Cobleighów oraz ich przyjaciela Juliana. Chcieli oni uprowadzić upitą dziewczynę w czym Edward zamierzał im przeszkodzić. Jako że mieli oni przewagę liczebną Edward szybko zaczął przegrywać. Z opresji wywabiła go tajemnicza kobieta, u której jak się okazało pracowała owa uprowadzona dziewczyna. Dzień później Cobleighowie z zemsty zabili dwa zwierzęta ze stada ojca Edwarda. Ten chciał się zemścić jednak ojciec powstrzymał go mówiąc że są oni pod ochroną pewnej federacji kupieckiej, do której Kenwayowie i większość innych kupców z okolicy nie dołączyli.

Poznanie Caroline Scott

Edward zakochał się w owej tajemniczej kobiecie i chciał się o niej czegoś dowiedzieć. W tym celu spotkał się z Rose – ową służącą, którą uratował. Dowiedział się od niej rozkładu dnia jej pani i dostał adres jej zamieszkania. Odkrył też, że jej adoratorem jest Mathew Hague – syn bogatego kupca i kapitana marynarki wschodnioindyjskiej.

Edward wybrał się w pewien wtorek do portu, gdzie tego dna przebywała jego miłość. Najął wtedy pewnego chłopca Alberta, by wręczył jej bukiet kwiatów. Nie zrobił tego osobiście, ponieważ był z nią Mathew a wraz z nim jego prywatny ochroniarz Wilson. Młody chłopak okazał się jednak złodziejem. Podczas próby kradzieży został złapany przez Willsona, który zamierzał go pobić. Edward przyszedł mu jednak na ratunek i mimo że Wilson go pobił, Kenway zaimponował Caroline i od tamtej pory byli parą. Spotykali się potajemnie w nocy na przechadzki i jazdę konną.

Małżeństwo

Edward i Caroline

Caroline odrzuciła zaręczyny Mathewa Hague i wyszła za Edwarda. Spotkało się to z dezaprobatą jej ojca który odmówił im posagu. Caroline i Edward żyli w stodole przy posiadłości Kenwayów pracując na ich farmie. Cierpieli biedę, czego Edward nie mógł znieść. Któregoś dnia dostał on propozycję od werbownika Dylana Walce'a zaciągnięcia się na korsarski statek Cesarz. Edward długo na nią nie odpowiadał. Któregoś dnia Emmet Scott – ojciec Caroline przyszedł do niego i poprosił by ten oddał mu córkę w zamian za bogactwo. Edward odmówił, lecz dalsza bieda skłoniła go do ponownej rozmowy z Emmtem, w której obaj ustalili, że Kenway opuści Bristol i zostanie korsarzem a Emmet z powrotem przygarnie córkę.

Pierwsze zabójstwo

Dzień przed wypłynięciem w morze Edward spędził w tawernie. Zanim jednak wypłyną postanowił pojednać się z matką i ojcem, którzy nie zgadzali się na jego wyprawę. Idąc nocą koło ich posiadłości spostrzegł kilka postaci z pochodniami, chcące podpalić dom jego rodziców. Młodzieniec rozpoznał w nich Cobleighów i Juliena. Edward rzucił się na nich, ale ci go pobili. Julien chciał go zabić, lecz powstrzymał go pewien wysoki i tajemniczy mężczyzna.

Gdy się ockną farma już stała w płomieniach, ale jego rodzice nadal żyli, ponieważ Edward obudził ich rzucając kamieniem w okno.

Kenway pogalopował szybko do tawerny, gdzie zaczaił się na Cobleighów. Gdy ci wchodzili właśnie do gospody zaatakował ich pałaszem. Pierwszy padł Julien. Potem Seth, którego ogłuszył. Później dopadł Toma z zamiarem wzięcia go żywcem. Jednak ten uciekając wpadł na miecz ukrywającej się w ciemności postaci, tej samej, która kazała wtedy Julienowi go oszczędzić. Stoczyli krótką walkę, w której Edward odniósł kilka ran. Jego oprawca pozwolił mu żyć pod warunkiem, że wypłynie na Cesarzu i nigdy nie wróci do Bristolu.

Na Cesarzu

Nieprzytomnego Edwarda przeniesiono w nocy na Cesarza. Edward z początku miał problemy z utrzymaniem równowagi na statku i z wszystkimi jego niewygodami. W dodatku cały czas nękał go starszy korsarz Blaney. Przez dłuższy czas nikogo na morzu nie spotkali, co nie podobało się załodze. Ich kapitan Alexander Dolzell postanowił, że porzucą korsarstwo na rzecz piractwa. Tych korsarzy, którzy się z tym nie zgadzali kazał wyrzucić za burtę. Wkrótce potem zaatakowali brytyjski statek Amazońską Galerę. Jej kapitan Benjamin Pritchard zgodził się na negocjacje w zamian za życie załogi. Jednak te okazały się podstępem i kapitan został torturowany, by wyjawił gdzie trzymają skarby. Zanim to się jednak stało na horyzoncie pojawił się statek brytyjskich korsarzy, którzy zmierzali na pomoc galerze. Dolzell wyszedł wtedy ocenić sytuację i zostawił Edwarda, by pilnował więźnia. Ten jednak spostrzegł znajomy mu pierścień z krzyżem (taki sam miał zamaskowany mężczyzna, który go ranił). Edward zaczął go o niego wypytywać, a ten wykorzystał okazję i powiedział mu, że jak go rozwiąże to on i tajemna organizacja, do której należy zapewnią mu bogactwo i zapewnił że ludzie zapłacą za jego krzywdy. Młodzieniec przystał na jego propozycję lecz nie zdołał go uwolnić bo wtem przyszedł kapitan Dolzell i zabił więźnia.

Nie udało im się uniknąć spotkania z korsarzami. Ci napadli na ich statek i wybili większość piratów. Edwarda i dwóch innych członków załogi Cesarza: Blaneya i zastępcę kapitana Trafforda, okrążyli. Blaney zabił Trafforda chcąc wykupić się w łaski kapitana korsarzy Edwarda Thatcha. Kenway nie mogąc znieść zdrady rzucił się na Blaneya. Zginąłby, gdyby Thatch nie powstrzymał ich obu i nie zarządził pojedynku. Kenway walczył uczciwie bez broni tak jak ustalono. Lecz jego przeciwnik po przedłużającej się walce wyciągnął nóż. Kapitan zauważył to i zastrzelił pirata, a Edwarda przyjął do załogi.

Na okręcie Thatcha

Pod banderą Thatcha Edward nauczył się żeglarskiego kunsztu i szermierki. Był bardzo ceniony, ponieważ potrafił czytać i pisać. Nastały jednak trudne czasy dla korsarzy, ponieważ nastał pokój miedzy Hiszpanią a Anglią. Korsarze stracili wtedy ochronę króla i większość z nich przeszła na piractwo. Thatch i jego załoga postanowili zrobić to samo.

Poznanie templariuszy

W 1715 roku Kenway przystąpił do innego pirackiego kapitana Bramaha, mimo próśb Thatcha, by tego nie robił. Kapitanowi temu wiele rzeczy się nie udawało i powszechnie sądzono, że ciąży nad nim pech. W czasie jednego z bandyckich napadów jego statek uległ zniszczeniu. Przeżył jedynie Edward, który znalazł się na nieznanym przylądku wraz z członkiem załogi okrętu, na który napadli. Obaj mężczyźni zaczęli ze sobą walczyć. Ostatecznie wygrał Edward. Przy zabitym dżentelmenie znalazł dziwną kostkę, jakieś mapy i pewien list. Jego treść brzmiała: 

(Wielmożny panie Walpole). Przyjmuję pańską szczodrą ofertę i niecierpliwie wyglądam przybycia waszmości. Jeśli istotnie posiada pan potrzebne nam informacje, wiedz, że mamy środki, by sowicie cię wynagrodzić. Choć nie znam pańskiej twarzy, ufam, że rozpoznam strój rozsławiony przez wasze tajemnicze Bractwo. Przybywaj więc do Hawany niezwłocznie i bądź pewien, że powitamy cię jak brata. (Najpokorniejszy sługa pana, gubernator Laureano Torres y Ayala.)

Edward zdejmuje szaty z Walpole'a

Edward postanowił wykorzystać to, że gubernator nie zna twarzy Duncana, bo tak miał na imię ów dżentelmen i zgarnąć jego nagrodę dla siebie. Przebrał się więc w jego szaty i ruszył do Hawany. Po drodze napotkał opuszczony szkuner. Postanowił go przejąć i dostać się do miasta. Nagle zauważył, że kilku brytyjskich żołnierzy atakuje pewnego kupca. Kenway uratował go. Kupiec przedstawił się jako Stede Bonnet i powiedział, że szkuner, który Edward chciał przejąć należy do niego. Kenway przedstawił się mu natomiast jako Duncan Walpole i powiedział, że idzie do Hawany. Jak się okazało Stede także podróżował do tego miasta, by tam sprzedawać cukier. Obaj mężczyźnie postanowili razem wyruszyć do Hawany. Dostali się na szkuner i ruszyli do miasta. Po kilku dniach byli już na miejscu. Tam Edward, wciąż podając się za zmarłego Duncana Walpole, pomógł Bonnetowi w kilku sprawach związanych z jego cukrem i mapami dla gubernatora.

Przybycie Bonneta i Kenwaya do Hawany

Później ruszył do posiadłości gubernatora Kuby. Dostał tam się bez problemu, gdyż strażnicy hiszpańscy byli zawiadomieni, że do Hawany ma przybyć jakiś asasyn, a Kenway był akurat za niego przebrany. W posiadłości gubernatora poznał dwóch korsarzy z Francji i Anglii, Juliena du Casse i Woodesa Rogersa. Byli do niego nastawieni pokojowo i traktowali jak przyjaciela. Dzięki nim Kenway nauczył się posługiwać pistoletami i asasyńskim ukrytym ostrzem, które otrzymał od du Casse. Następnie wszyscy poszli na spotkanie z gubernatorem. Jak się okazało już wcześniej, gubernator był Hiszpanem i nosił imię Laureano Torres y Ayala.

Templariusze przy stole z mapami Duncana

Powitał on Edwarda z mniejszym entuzjazmem niż Woodes i Julien. Na początek zapytał Kenwaya, czy ma to co mu obiecał Duncan. Kenway domyślił się, że jest to kostka i mapy, które znalazł przy trupie asasyna. Oddał więc je Torresowi. Ten zadowolony poprowadził Kenwaya, Rogersa i du Casse do głównej sali, w której znajdował się stół, na którym leżała mapa, przywieziona od Kenwaya. Wtedy Torres wziął trzy pierścienie (identyczne jak te które widział u kapitana Pritharda i zamaskowanego mężczyzny z którym walczył) i zaczął zakładać je na palce Edward, Woodesa i Juliena. Oprócz tego mówił, czego od dzisiaj muszą oni przestrzegać, by być dobrymi członkami jego zakonu.

Okazało się, że Torres to wielki mistrz templariuszy, a Rogers, du Casse i Walpole starali się, o wstąpienie w ich szeregi, co teraz nastąpiło. Edward nie wyraził zadowolenia z przystąpienia do organizacji, gdyż chciał po prostu zabrać nagrodę Duncana, a nie przystępować do jakichś templariuszy. Mimo to postanowił nie protestować i czekać, dopóki nie dostanie zapłaty. Laureano tym czasem zaczął mówić o dziwnym obserwatorium, które dzięki pewnemu artefaktowi i kostce, którą przekazał Edward ma umożliwić obserwowanie każdego człowieka, gdziekolwiek by się nie znajdował. Kenwaya bardzo to zaciekawiło i chciał dowiedzieć się czegoś więcej na temat tego obserwatorium. Torres wspomniał także o Mędrcu, który rzekomo wie, gdzie znajduje się to miejsce i templariusze mają go w tej sprawie przesłuchać jutro. Rogers wspominał także o jakichś asasynach, ale Torres powiedział, że dzięki mapom, jakie przywiózł Duncan, a w rzeczywistości Edwarda asasyni nie będą już ich kłopotać.

Następnie Laureano

Stede woła do Edwarda

odesłał wszystkich swoich nowych podwładnych, w tym Edwarda, do domu.

Następnego dnia Edward wybrał się na umówioną godzinę na spotkanie templariuszy. Pierwszy powitał go Rogers. Nagle do Edwarda zawołał Stede, który właśnie zaczął sprzedawać swój cukier. Krzyknął do niego Edward, nie Duncan, gdyż Kenway już wcześnie powiedział Bonnetowi, że Duncan to tylko przykrywka, a Edward to jego prawdziwe imię. Woodes podejrzliwie spytał się Kenwaya dlaczego kupiec krzyknął do niego Edward a nie Duncan. Ten szybko wymyślił jakąś wymówkę. Rogers na szczęście w to uwierzył, ale Kenway i tak był zły na swojego druha, za to że mógł tak bezsensownie mógł przez niego wpaść.

Następnie obaj templariusze poszli na miejsce spotkania. Kiedy już zebrali się wszyscy poszli na miejsce przesłuchania mędrca. Kiedy już doszli, to pierwsze pytanie zadał oczywiście Torres. Okazało się że mędrzec

Edward odprowadza mędrca

ma na nazwisko Roberts, ale tylko tyle udało się templariuszom ustalić, gdyż mędrzec nie chciał odpowiedzieć na żadne z zadawanych pytań. Wielki mistrz kazał więc zabrać go do swojej posiadłości. Reszta templariuszy, w tym Edward, miała robić za ochronę. W czasie drogi doszło do ataku asasynów na Torresa i mędrca. Doszło do krwawej walki. Kenway słyszał już o asasynach wcześnie, kiedy mówił o nich Torres. Domyślił się że to wrogowie templariuszy, którzy również chcą dopaść mędrca. W czasie bitwy cudem z niewoli uwolnił się Roberts, który zaczął uciekać. Edward pognał za nim. Po dosyć długim pościgu złapał mędrca i poprowadził z powrotem do templariuszy. Torres rozkazał Julienowi i kilku innym hiszpańskim żołnierzom, by poprowadzili mędrca do swojej posiadłości. Następnie Rogers pożegnał się z Laureanem i Edwardem, gdyż musiał wracać do Anglii, gdzie król miał mu dać nominacje na gubernatora. Po jego odejściu Torres wypłacił Edwardowi nagrodę, jaką miał dostać Duncan. Powiedział również, że jutro odbędzie się kolejne przesłuchanie mędrca, i on chciałby, aby Kenway był przy tym obecny. Edward zgodził się i obaj

Torres przesłuchuje Edwarda

mężczyźni rozeszli się.

Kenway wrócił do Bonneta bardzo zdenerwowany, lecz nie na niego, ale na Torresa, gdyż nagroda Walpole'a była w jego mniemaniu zbyt mała. Mimo to przypomniał sobie o tajemniczym obserwatorium, o którym ciągle mówił gubernator. Postanowił dowiedzieć się czegoś więcej o nim. Ruszył więc uwolnić mędrca. Po cichu wszedł do posiadłości gubernatora i dostał się do więzienia, gdzie miał przebywać Roberts. Zamiast niego jednak, znalazł tam stos ciał zabitych żołnierzy. Nagle Kenway został ogłuszony przez ochroniarza i "prawą rękę" Torresa, El Tiburóna. Był z nim również gubernator i Julien. Jak się okazało templariusze dowiedzieli się o śmierci prawdziwego Duncana Walpole. Torres spytał się jak się naprawdę nazywa Edward. On jednak nie chciał odpowiedzieć. Laureano rozkazał więc El Tiburónowi i Julienowi, by zabrali go na statek, który razem z flotą skarbów płynie do Europy. Tak się stało i Edward razem z Trynidaczykiem Adéwalé został uwięziony na jednym z hiszpańskich okrętów, płynących do Europy, a konkretnie do miasta Sewilli.

Republika Piratów

Edward ratuje więźnia

Dzięki sprytowi Trynidadczyka obaj mężczyźni uwolnili się. Następnie obaj przedarli się do zbrojowni, gdzie znaleźli broń. Kenway oprócz tego zauważył również brązową kamizelkę, króra nadawała by się na jego strój asasyna. Założył ją więc, dzięki czemu upodobnił się do pirackiego kapitana. Następnie uwolnił żeglarzy, również uwięzionych na okrętach z floty skarbów i przejął jeden z hiszpańskich brygów. Ledwo udało mu się uciec Hiszpanom.

Kiedy byli już bezpieczny Kenway postanowił zatrzymać sobie ten bryg. Nazwał go Kawka. Siebie zrobił kapitanem, a Adéwalé'a kwatermistrzem. Reszta uwolnionych żeglarzy robiła za załogę. Adéwalé, jako zastępca Edwarda, poradził mu, aby ulepszył swój okręt. Kenway udał się więc na polowanie na wyspie Abaco Island.

Rozmowa Edwarda z Hornigoldem i Thatchem

Po tym Kawka popłynęła do stolicy Republiki Piratów, Nassau. Po przybyciu na miejsce, Kenway spotkał swoich dawnych przyjaciół, a zarazem rzekomych gubernatorów Nassau: Edwarda Thatcha, Benjamina Hornigolda i Jamesa Kidda. Przedstawił im swojego nowego kwatermistrza. Spytał się również, gdzie może znaleźć załogę na swój okręt. Thatch poradził mu, aby po przechadzał się po Nassau, a na pewno znajdzie odpowiednich ludzi. Kenway zrobił tak i zaraz potem Kawka miała już odpowiednią ilość członków załogi.

Po powrocie do gubernatorów, Edward powiedział im o obserwatorium i mędrcu. Wszyscy piraci go wyśmiali oprócz Kidda, którego najwyraźniej zaciekawiło to, co mówił Kenway.

Następnie Hornigold nauczył go, jak przeprowadzać abordaż na wrogie okręty. Później Edward dowiedział się, jakie zagrożenie może powodować wysoki poziom rozgłosu. Zaraz po tym zdobył odpowiednią ilość stali, na ulepszenie swego okrętu. Kiedy piraccy gubernatorzy uznali, że Kenway jest niezłym kapitanem, a Kawka porządnym okrętem, dali mu zgodę na powieszenie na swoim statku swojej własnej bandery. Tak się stało i Kawka stała się więc prawdziwym okrętem pirackim.

Później Edward spotkał się z Jamesem Kiddem, który poradził mu ograbić magazyn, znajdujący się na brytyjskiej plantacji. Kenway tak zrobił, dzięki czemu zdobył rum i cukier, które można sprzedać.

Śmierć Juliena

Zaraz potem Edward spotkał się z Thatchem. Mówił on o hiszpańskim galeonie, który chce zdobyć. Kenway postanowił pomóc mu w tym. Razem weszli na Kawkę, w celu odszukania galeonu. Odnaleźli go i zaczęli śledzić. Nie udało im się to zbytnio za sprawą Charlesa Vane'a, który zaatakował Hiszpanów. Kenwayowi i Thatchowi udało im się wyjść z tego bez szwanku. Piraci jednak nie zaprzestali na tym. Thatch powiedział Kenwayowi, że kapitanem galeonu jest francuski korsarz Julien du Casse. Edward bardzo się tym przejął, gdyż było to imię templariusza, którego spotkał w Hawanie. Postanowił zabić go, ponieważ bał się, że jak Francuz zauważy go na galeonie, to może zawiadomić o tym Torresa, a wtedy naraził by się na wrogość i Hiszpanów i Anglików. Na początek przeprowadził głosowanie na swoim okręcie, w którym załoga jasno opowiedziała się za zdobyciem galeonu. Następnie Kenway ruszył na wyspę, a zarazem siedzibę du Casse o nazwie Wielka Inagua. Przedarł się przez dżunglę i wioskę pełną żołnierzy, dostał się na galeon i zabił Juliena. Tuż przed śmiercią, du Casse powiedział Edwardowi, że żal mu go, gdyż mimo wszystkiego czego zdradził mu na temat zakonu templariuszy Torres, on wciąż trzyma się życia zwykłego pirata. Następnie Kenway przejął galeon i zawiadomił o tym swoją załogę.

Poznanie asasynów

Kidd opuszcza Wielką Inaguę

Kenway postanowił zrobić z Wielkiej Inagui swoją kryjówkę. Tym czasem Thatch na pokładzie zdobytego galeonu wypłynął w morze. Na wyspie został tylko Kidd, Kenway, załoga Kawki oraz mieszkańcy miejscowej wioski. Edward i James postanowili odkryć tajemnice Wielkiej Inagui. Odnaleźli tutaj jeden z kamieni Majów oraz wielką posiadłość du Casse, w której znajdowała się tzw. zbroja templariusza i mapy podobne do tych, jakie Edward przekazał gubernatorowi w Hawanie. Później Kidd postanowił opuścić Wielką Inague. Tuż przed wypłynięciem polecił on Edwardowi, by spotkał się z nim za kilka tygodni u wybrzeży Jukatanu.

Po kilku tygodniach Edward wyruszył na umówione spotkanie z Kiddem. Po przybyciu na miejsce natknął się na obóz asasynów położony na Tulum. Edwardowi ledwo udało się przez niego przedostać. Kiedy już odnalazł Jamesa, to został okrążony przez asasynów, którymi dowodził Ah Tabai. Spytał się on Edwarda gdzie jest Walpole. Kenway odparł że nie żyje. Następnie Ah Tabai zadał kolejne pytanie, w którym pytał dlaczego dopełnił zdradę Duncana. Edward odparł, że wyłącznie dla pieniędzy. Ah Tabai zdenerwował się na niego, jednak został uspokojony przez Jamesa. Przywódca asasynów zadał piratowi kolejne pytanie, w którym pytał czy widział człowieka, którego zwął mędrcem i czy byłby wstanie go rozpoznać. Edward odpowiedział, że tak. Następnie Ah Tabai zwrócił się do Jamesa, któremu powiedział, że musi mieć pewność. Następnie odszedł. Edward chciał zadać Jamesowi pytanie, ale ten kazał mu nic nie mówić tylko iść za sobą.

Edward i Kidd przy pomniku twarzy mędrca

Edward i James weszli do jakieś świątyni. Edward zadawał Kiddowi wiele pytań. Okazało się, że Ah Tabai to mentor bractwa asasynów. James również należał do tego bractwa. Powiedział on Edwardowi, że gdyby nie on, to asasyni zabili by go za to, co zrobił w Hawanie. W końcu dotarli oni do rzekomego pomnika przedstawiającego twarz mędrca. Edward potwierdził, że to on. Następnie obaj wyszli ze świątyni.

W tym czasie, gdy Kidd i Kenway oglądali pomnik twarzy mędrca, wioskę asasynów zaatakowali Brytyjczycy, którymi dowodził handlarz niewolników i sojusznik templariuszy Laurens Prins. Ah Tabai miał pretensję do Edwarda, za to, że to przez niego templariusze wiedzą, gdzie jest siedziba ich bractwa. Jak się okazało Anglicy nie uwięzili tylko asasynów, ale również piratów Edwarda. Kenway postanowił więc pomów Ah Tabai'owi i Kiddowi w wyzwalaniu ich kryjówki. Na początek James podarował Edwardowi dmuchawkę, cichą broń, dzięki której łatwo można załatwić przeciwników. Z jej pomocą Kenwayowi udało się uwolnić asasynów i piratów. Kiedy kryjówka była już bezpieczna, Ah Tabai i inni asasyni jasno dali Edwardowi do zrozumienia, że nie chcą go tutaj więcej widzieć. Kenway na czele swojej Kawki opuścił więc Tulum.

Poszukiwanie mędrca

Edward wchodzi do sali konferencyjnej

Po opuszczeniu Tulum, Edward powrócił do Nassau. Tam z podróży wrócił Charles Vane, Jack Rackham i Edward Thatch, który kazał siebie nazywać Czarnobrodym, ze względu na brodę, którą niedawno zapuścił. Powiedzieli oni, że gubernator Kuby Laureano Torres przewozi dużą ilość złota do fortu Punta Guarico. Edward postanowił więc ograbić go, a przy okazji dowiedzieć się czegoś o mędrcu, gdyż po wizycie w Tulum jego chęć odnalezienia obserwatorium wzrosła. Wkrótce potem Kawka zaatakowała fort, w którym przebywa templariusz. Po dosyć długiej bitwie Edward wchodzi do sali konferencyjnej, w której przebywa Torres i wypytuje, gdzie jest mędrzec. Okazało się, że Roberts jest w rękach handlarza niewolników Laurensa Prinsa, którego Kenway spotkał w Tulum. Torres

Edward rozmawia z Torresem

chciał wykupić go od niego, dlatego zgromadził tak dużą ilość złota. Edward postanowił więc wykorzystać Laureana, który już i tak się zorientował, że Kenway to ten sam mężczyzna, który podawał się za Walpole'a do pozyskania mędrca.

Edward dowiedział się, że Prins mieszka w Kingston kontrolowanym przez wojska brytyjskie. Tam Kenway zaczął realizować swój plan, w którym Torres miał wykupić mędrca od handlarza niewolników. Wkrótce na rynku miasta pojawił się Prins i Torres. Obaj mężczyźni zaczęli rozmawiać, na tem mędrca. Edward postanowił ich śledzić. Nagle Kenway zauważył Kidda, również śledzącego Laurensa i gubernatora. James również zauważył Edwarda. Jak się okazało przybył on tutaj po to, by zgładzić Prinsa. Edward ubłagał, by tego nie robił. Mimo to ten nie zaprzestawał śledzenia. Wkrótce Torres postanowił przejść do sedna sprawy i w końcu wykupić tego mędrca. O dziwo Laurens powiedział że nie teraz, ale później. Jak się okazało już wcześnie zorienotował się, że ktoś go śledzi. Zdenerwowany Kidd mimo swojej obietnicy ruszył, by zamordować Prinsa. Edward dogonił go i powstrzymał. Ten powiedział, żeby spotkał się z nim później i odszedł. Cały plan Kenwaya legł w gruzach. Prins nie sprzedał mędrca a Torres uciekł w czasie gdy on ścigał Kidda.

Śmierć Prinsa

Do spotkania Kidda i Kenwaya doszło na szczycie wiatraku. Tam James przedstawił swój plan Edwardowi. On odciągnie przeciwników, a Kenway zniszczy dzwony alarmowe a następnie zabije Prinsa. Wtedy Kidd zdjął chustę ze swojej głowy, przez co jego dosyć długie włosy były widoczne. Kenway domyślił się, że James wcale nie ma tak na imię. Mimo to obaj ruszyli do posiadłości. Plan Kidda został zrealizowany. Następnie Edward odnalazł i zabił handlarza niewolników. Nagle usłyszał on głos Kidda. Okazało się, że mędrzec wziął go jako zakładnika. Początkowo mędrzec nazwał Edwarda templariuszem w związku z wydarzeniami w Hawanie, ale Kenway szybko powiedział, że żaden z niego templariusz. Zaraz potem Kidd uwolnił się a Roberts strzelił w działający jeszcze dzwon alarmowy w wyniku czego do posiadłości wdarli się brytyjscy żołnierze. Kenway był zmuszony do ucieczki. Udało mu się to. Następnie spotkał się z Kiddem. Okazało się, że nie nazywa się on James Kidd, ale Mary Read i jest kobietą, nie mężczyzną. Mimo to kazała ona Edwardowi nikomu o tym nie mówić. Następnie oboje rozeszli się.

Lekarstwa

Edward z butelką zepsutego lekarstwa

Kenway wrócił do Nassau. Tam dowiedział się o amnestii, którą król Wielkiej Brytanii zamierza zaoferować wszystkim piratom. Następnie razem z Czarnobrodym wyruszył na poszukiwanie lekarstw dla ludności Nassau. Kenway zakupił wtedy dzwon nurkowy, by sprawdzić czy w podwodnych wrakach nie ma przypadkiem jakichś lekarstw. Niestety znalazł tam tylko jedną skrzynię tego dobra, która i tak była już do niczego. Wrócił więc do Thatcha. Spotkał wtedy swojego dawnego druha Stede'a Bonneta, który porzucił życie kupca i został piratem na okręcie Czarnobrodego. Następnie Thatch, w wyniku tego że nadal pragnął on zdobyć te lekarstwa postanowił zaatakować brytyjski liniowiec. Kenway, który opuścił Czarnobrodego zaraz po odnalezieniu skrzyni z lekarstwami, dowiedział się o tym od Hornigolda i czym prędzej ruszył mu na pomoc. Doszło do krwawej walki. Edward przejął ster na okręcie Czarnobrodego Zemsta Królowej Anny. Zniszczył maszt brytyjskiego liniowca i dokonał abordażu. Po 

Kenway i Thatch oglądają lekarstwa z Charlestown

pokonaniu załogi Thatch dorwał kapitana okrętu i zaczął wypytywać o lekarstwa. Ten nie powiedział nic oprócz tego, że król nie popuści piratom tego co zrobili. Kenwaya i Thatcha bardzo to zdziwiło, gdyż król obiecał im amnestię. Nie zastanawiali się nad tym długo, gdyż jeden z członków załogi Czarnobrodego zawiadomił, że na pokładzie liniowca znajdują się skrzynie z lekarstwami, które zostały dostarczone na Karaiby z Charlestown. Obaj kapitanowie domyślili się, że więcej lekarstw musi się więc znajdować się w tym mieście. Thatch polecił Kenwayowi, by spotkał się z nim tam dokładnie za miesiąc.

Czarnobrody odmawia Edwardowi powrotu na Karaiby

W czerwcu 1718 roku Edward spotkał się z Czarnobrodym w umówionym miesiąc temu miejscu, Charlestown, gdzie mieli odnaleźć resztę lekarstw. Czarnobrody pojmał kilku zakładników i obiecał, że uwolni ich i opuści miasto, jeśli Brytyjczycy oddadzą mu lekarstwa. Ci jednak nie chcieli pójść Czarnobrodemu na rękę. Kenway powiedział, że sam zdobędzie te lekarstwa. Tak zrobił. Początkowo śledził on angielską kanonierkę, która prawdopodobnie mogła doprowadzić go do lekarstw. Później to samo robił z kilkoma żołnierzami i oficerem płynącymi łódką. Kiedy już dopłynęli na miejsce, żołnierze zauważyli piratów i wszczęli alarm. Wtedy oficer zaczął uciekać. Edward jednak dopadł go i zdobył lekarstwa. Następnie wrócił do Thatcha, który jednak nie zamierzał powrócić na Karaiby tylko pozostać tu. Zdziwiony Edward wrócił do Nassau.

Upadek Republiki Piratów

Po powrocie do Nassau, Edward poznał sławną piratkę Anne Bonny, faworyzowaną przez Jacka Rackhama. Zaraz potem do Nassau przybyły trzy brytyjskie statki, z których wysiadł min. znany Edwardowi angielski korsarz i templariusz Woodes

Edward rozmawia z Anne

Rogers, który został mianowany gubernatorem Bahamów, na których terenie leży Nassau. Towarzyszył mu komandor marynarki królewskiej Peter Chamberlaine oraz wielu żołnierzy brytyjskiej armii. Następnie Rogers wygłosił przemówienie do ludności Nassau, a szczególnie piratów, którym jak już wcześnie było wiadomo, król oferuje amnestię, na mocy której ich pirackie postępki pójdą w niepamięć, lecz pod jednym warunkiem, muszą oni na zawsze porzucić karierę korsarza i żyć jako normalni ludzie. Ci co nie przyjmą amnestii zostaną powieszeni. Nagle do Woodesa podszedł jeden z pirackich gubernatorów Nassau – Ben Hornigold. Kenwaya to bardzo zdziwiło. Postanowił więc śledzić Hornigolda i Rogersa. Ruszyli oni do pobliskiego fortu. W pewnym czasie dołączyli do nich inni piraci: Charles Vane, Jack Rackham, John Cockram i Josiah Burgess. Doszło również do kłótni Petera Chamberlaine'a, który opowiadał się za zabiciem wszystkich piratów a Rogersem, który uważał, że powolna ekspansja Nassau będzie ich najlepszą bronią. Po dojściu do fortu jeden z żołnierzy wręczył komandorowi jakieś plany. Edward postanowił je wykraść. Po ich ukradzeniu jeszcze raz podsłuchał rozmowę Anglików z piratami. W czasie jej trwania Rogers i Chamberlaine jasno dali do zrozumienia, że dopóki piraci nie przyjmą amnestii zostaną zatrzymani w Nassau. Następnie odeszli. Vane i Rackham byli całkowicie temu przeciwni, w przeciwieństwie do Hornigolda, Burgessa i Cockrama, którzy najwyraźniej zamierzali ją przyjąć. Doszło do chwilowej kłótni między korsarzami, po której wszyscy rozeszli się.

Po upuszczeniu fortu Edward postanowił porozmawiać z Vane'em, gdyż podobnie jak on nie popierał przyjęcia przez piratów królewskiej amnestii. Spotkał się z nim w miejscowej karczmie. Tam obaj zaplanowali ucieczkę z nieistniejącej już republiki piratów. Ustalili, że zbudują brander, który wysadzi brytyjską flotę blokującą Nassau. Będzie do tego jednak potrzebny statek, proch i smoła. Postanowili więc, że użyją okrętu Rackhama, gdyż według nich jest kiepskim kapitanem, proch zorganizuje natomiast Edward a smołę Charles. Kenway rozkrada więc cztery skrzynie tego dobra i wraca do Vane'a.

Śmierć komandora

Po powrocie do Charlesa, Edward dowiedział się, że komandor Chamberlaine wbrew zakazom gubernatora zamierza zatopić wszystkie pirackie okręty w Nassau. W wyniku tego, że bez okrętów ich plan nie wypali, Kenway postanawia zabić komandora. Śledzi żołnierzy, którzy doprowadzają go do miejsca pobytu Petera. Tam Edward zabija go. Następnie ponownie wraca do Charlesa.

Po powrocie do Vane'a obaj piraci zaczęli swój plan ucieczki. Kawka zaczęła bronić brandera przez brytyjskim statkami. Po chwili brander był już blisko angielskiej blokady. Zaraz potem eksplodował, zatapiając przy tym wszystkie królewskie statki blokujące Nassau. Plan Vane'a i Kenwaya udał się i piraci uciekli z okupującego przez Brytyjczyków Nassau. Następnie oba okręty, i Edwarda i Charlesa udały się do kryjówki Kenwaya w Wielkiej Inagui.

Zaraz po przybyciu do swej kryjówki, Edward postanowił całkowicie pogrążyć się w pirackim życiu, pijąc, klnąc i walcząc. Został postawiony na nogi przez Mary Read, nadal uważaną za Jamesa Kidda.

Edward zauważa flotę

Następnie razem z Vane'em udał się więc na Północną Karolinę, by namówić Czarnobrodego do powrotu na Karaiby. Niestety za żadne skarby nie zamierzał on tam wrócić, gdyż uważał, że „idzie na niego pora”. Charles bardzo zdenerwował się zachowaniem Thatcha. Kenway natomiast szanował jego decyzję i postanowił się z nim napić przed powrotem na Karaiby. Thatch powiedział również, że dowiedział się że niejaki Roberts pływa na okręcie niewolniczym o nazwie Księżniczka. Kenwaya bardzo to ucieszyło, gdyż od śmierci Prinsa nie wiedział nic o mędrcu, którego nadal chciał odszukać. Nagle Edward zauważył dziwnie zachowującego się pirata. Postanowił go śledzić. Okazało się, że ów pirat to angielski szpieg. Spotkał się w dżungli z pułkownikiem armii brytyjskiej, gdzie opisywał on zachowanie Thatcha. Nagle pułkownik kazał mu odpalić flarę, by dać jakiś sygnał. Jak się okazało był to sygnał dla floty brytyjskiej, która tylko czekała na rozpoczęcie ataku na obóz Czarnobrodego.

Kiedy już Anglicy rozpoczęli

Edward widzi, jak żołnierze zabijają Czarnobrodego

atak, Edward czym prędzej ruszył na Kawkę, gdzie czekał już Thatch. Razem z pozostałymi okrętami pirackim ruszył na bitwę, która już od początku była dla nich przegrana. Udało im się unieruchomić jeden liniowiec. Doszło do abordażu, który prowadził sam Czarnobrody. Walka piratów była bardzo heroiczna, a zarazem krwawa. Nagle Kenway zauważył, że Thatch powoli traci siły w walce. W końcu otoczyli go żołnierze, którzy zaczęli zadawać mu śmiertelne ciosy. Edward próbował się do niego przedrzeć, ale nie zdążył i Thatch został zabity. Kenwaya zamurowało. O to zginął człowiek, którego uważał za nieśmiertelnego. Nagle został wypchnięty ze statku przez jednego z Brytyjczyków. Zdołał dopłynąć na Kawkę i uciec z pola bitwy razem z okrętem Vane'a.

Vane i Kenway rozmawiają na temat śmierci Czarnobrodego.

Zaraz potem Kenway spotkał się z Vane'em, któremu szczegółowo opisał śmierć Czarnobrodego. Ten początkowo przejęty śmiercią starego druha postanowił pomóc Edwardowi w odnalezieniu mędrca. Kenway powiedział mu, że Thatch twierdził że niejaki Roberts pływa na okręcie niewolniczym Księżniczka. Vane odparł, że wszystkie okręty niewolnicze należą do Królewskiej Kompanii Afrykańskiej. Postanowili więc odnaleźć jeden z nich i dowiedzieć się od jego kapitana, gdzie przebywa okręt Księżniczka. Obaj piraci ruszyli więc na poszukiwania. Zaraz potem odnaleźli już okręt niewolniczy o nazwie Perła Królewska Afryki. Adéwalé, który niegdyś był niewolnikiem ostrzegał Edwarda, by nie strzelał do tego statku, gdyż znajdują się na nim niewinni ludzie. Edward podzielił zdanie swego kwatermistrza. Niestety Vane najwyraźniej nie był tego samego zdania, gdyż jego okręt zaczął ostrzeliwać statek niewolników, w wyniku czego ten otworzył ogień i zatopił Łowcę. Kawce ledwo udało się dopłynąć i ocalić Vane'a, Rackhama i resztę jego załogi. 

Bunt Rackhama

Następnie Kenway zaatakował Perłę Królewską Afryki. Edward poradził sobie z tym zadaniem o wiele lepiej niż jego druh, niszcząc maszt okrętu. Następnie doszło do abordażu. Piraci bez najmniejszych problemów zdobyli statek niewolniczy. Następnie Vane i Kenway przesłuchali jego kapitana, który powiedział, że Księżniczka co kilka miesięcy wypływa z Kingston. Obaj piraci postanowili więc zmienić kurs. Niestety Jack Rackham zorganizował bunt w załodze Vane'a, w wyniku którego został nowym kapitanem Kawki, a Edwarda i Charlesa zostawił na zniszczonym okręcie - Łowca.

Vane kradnie Edwardowi jedzenie

Kenway i Vane zdołali dostać się na wyspę Isla Providencia, gdzie znaleźli jedzenie i osiedlili się. Niestety Charles, przekonany że to przez Edwarda jego okręt został zniszczony, a oni sami znaleźli się na nieznanej im wyspie, zaczął wykradać mu jedzenie i wodę, które zdobywa. Ten był więc zmuszony zabić go. Doszło więc do walki na śmierć i życie, którą Kenway wygrał, ale nie zabił swojego dawnego druha, tylko zostawił rannego na wyspie, gdyż w tym samym czasie, gdy piraci walczyli ze sobą, Adéwalé przejął władzę na Kawce i przypłynął na Isla Providencia, by uratować Edwarda. Ten z entuzjazmem po raz kolejny przejął ster na swoim okręcie.

Odnalezienie mędrca

Edward powrócił do Wielkiej Inagui, gdzie czekali na niego właśnie Mary Read i związany Jack Rackham. Piraci postanowili go jednak uwolnić. Następnie Kenway, pod namową Mary wyruszył do Kingston, by dowiedzieć się czegoś na temat mędrca. Tam usłyszał, że jego przyjaciel, którego nie widział już od upadku

Konfrontacja Kenwaya z Hornigoldem

Nassau, Ben Horniglod i gubernator Rogers mają jakieś spotkanie. Edward odnalazł ich i zaczął śledzić. Okazało się, że Hornigold, Cockram i Burgess przystąpili do templariuszy za sprawą Rogersa. Nagle do Woodesa i Benjamina podszedł sam Torres oraz jego ochroniarz El Tiburón. Wszyscy templariusze zaczęli rozmawiać na temat mędrca. Mówili oni, że owy mędrzec przebywa na wyspie Príncipe, leżącej niedaleko Afryki. Edward zdołał jeszcze podsłuchać, że Rogers wysłał tam już Burgessa i Cockrama. Nagle Hornigold zauważył w oddali Kawkę, którą pamiętał jeszcze z okresu, gdy uczył Kenwaya abordażu. Od razu domyślił się, że Edward ich śledzi. Kenway był więc zmuszony ujawnić się. Benjamin nasłał na niego żołnierzy, ale Edward zdołał im umknąć. Następnie wrócił na Kawkę i czym prędzej wyruszył do Príncipe.

Śmierć Burgessa i Cockrama

Po przybyciu na wyspę, Kenway był zmuszony walczyć z portugalskimi okrętami, dowodzonymi przez Burgessa i Cockrama. Po ich zatopieniu Edward wyruszył na poszukiwanie mędrca. Po drodze natknął się na obóz się na obóz piracki, w którym była masa trupów. Kenway domyślił się, że ci korsarze zostali zabici przez Portugalczyków. Nagle w Edwarda zaczął celować jakiś pirat. Jak się okazało był to sam mędrzec, który był członkiem załogi statku, z którego pochodzili zabici korsarze. Kenway namówił go, by nie strzelał. Ten powiedział, że templariusze Cockram i Burgess nie mogą opuścić wyspy, głosząc wieści, że uciekł. Edward, licząc że zyska zaufanie mędrca postanowił więc ich zabić. Przedarł się przez obóz portugalskich żołnierzy i odnalazł templariuszy, już podnoszących kotwicę. Następnie zabił ich. Tuż przed śmiercią wyznali oni, że przystąpili do templariuszy, gdyż to oni pomogli im, gdy byli w potrzebie. Zaraz potem Kenway wrócił do Robertsa, który

Kenway słucha przemówienia Robertsa do piratów

wygłaszał mowę do żyjących jeszcze piratów ze swojej załogi. Jak się okazało został nowym kapitanem okrętu Księżniczka, okrętu który z niewolniczego, stał się okrętem pirackim. Następnie Kenway poprosił go, by pomógł mu w odnalezieniu obserwatorium. Mędrzec na początku przedstawił się jako Bartholomew Roberts i powiedział, że jeśli Edward pomoże mu, to zdradzi kilka sekretów na temat obserwatorium.

Współpraca z mędrcem

Następne spotkanie Kenwaya z Robertsem nastąpiło na Karaibach. Jak się okazało Bartholomew pojmał kapitana jednego z portugalskich okrętów, które przemieszczają się przez miejscową cieśninę. Roberts powiedział, że musiał zdobyć tamtejszy liniowiec, na którym znajdują się fiolki z krwią, niezbędne do uruchomienia obserwatorium. Tak się stało i Kawka, pod wodzą Edwarda i Robertsa, który nadal przesłuchiwał kapitana dotarła do flotylli portugalskich okrętów. Niestety do poruszania się między nimi potrzebna była odpowiednia bandera. Edward wykradł więc z jednego z portugalskich okrętów jego banderę i zawiesił na Kawce. Następnie zaczął powoli przemieszczać się między portugalskim statkami. Nagle Edward 

Kenway i Roberts przesłuchują kapitana

zauważył, że z owego liniowca żołnierze wynoszą jakąś skrzynie. Postanowił to sprawdzić. Niestety niczego w niej nie znalazł. Wrócił więc na swój okręt, gdzie Roberts pozbył się już kapitana, który nie był już, w jego mniemaniu potrzebny. Następnie piraci zajęli portugalski liniowiec. Niestety reszta flotylli zauważyła to. Doszło do wielkiej bitwy, którą Edward wygrał, sterując zdobytym liniowcem. Gdy byli już bezpieczni Roberts zaczął oglądać odnalezione na liniowcu fiolki. Edward zauważył, że są one takie same jak ta kostka, którą znalazł kiedyś przy zabitym Duncanie. Bartholomew wyjaśnił, że są to fiolki z krwią ludzi, których chcemy obserwować. Oprócz tego pokazał Edwardowi również kryształową czaszkę, która jest niezbędna do uruchomienia obserwatorium. Zaraz po tym Kenway poprosił Robertsa o to, by pokazał mu to obserwatorium. Ten mimo początkowej niechęci zgodził się.

Odnalezienie obserwatorium

Kenway z zadowoleniem płynął na kolejne spotkanie ze swoim nowym druhem. Adéwalé nie był jednak pewien, czy intencje Robertsa są dobre. Niestety spotkanie nie udało się za sprawą Hornigolda, który na czele kilku brytyjskich statków pojawił się na horyzoncie. Roberts kazał Edwardowi jak najszybciej pozbyć się swojego dawnego przyjaciela. Kenway postanowił tak zrobić. Doszło do bitwy, w wyniku której statek Hornigolda, rozbił się na jednej z wysp. Kenway postanowił jednak nie ryzykować i zabić go. Przedarł się przez ruiny Świątyni Majów i zabił Bena. Ten przed śmiercią powiedział Edwardowi wprost, że jeśli nadal będzie podróżować tą drogą, którą podąża to zostanie prędzej czy później powieszony za piractwo.

Śmierć Hornigolda

Później Edward spotkał się z Bartholomewem na wyspie Long Bay, gdzie prawdopodobnie znajduje się obserwatorium. Roberts kazał Kenwayowi iść pierwszemu, gdyż musi on likwidować tubylców, strzegących obserwatorium. Edward z powodzeniem wykonał to zadanie. Następnie Roberts na czele swoich piratów podszedł do kamiennego wejścia, które po chwili otworzyło się. Nagle Bartholomew wyjął pistolety i zastrzelił swoich piratów. Zdenerwowany Edward również wyjął pistolet i zaczął mierzyć w mędrca. Ten powiedział, że ci piraci na widok obserwatorium oszaleli by, więc musiał ich zabić. Następnie kazał Edwardowi wziąć skrzynię z fiolkami i czaszką do środka. Kenway tak zrobił. Obserwatorium było piękne. Edward cały czas się nim zachwycał. Po chwili obaj piraci podeszli do dosyć dziwnej rzeczy, przypominającej złote oko. Pierwsze co zrobił Roberts to wyjął kryształową czaszkę i włożył ją w środek tego czegoś. Następnie wziął fiolkę i wsadził do otworu znajdującego się w czole czaszki. Okazało się, że była to krew Jacka Rackhama, gdyż na z powieki złotego oka zaczął pokazywać się obraz, który przedstawiał kłótnię Rackhama z Mary. Następnie Roberts wyjął fiolkę z krwią Jacka, a zamiast niej włożył z krwią Rogersa. Tym razem przedstawiała ona jego rozmowę z Torresem.

Kenway spada do wody

Kenway był zachwycony. Uważał, że dzięki temu urządzeniu on i Roberts stanął się królami mórz. Niestety Bartholomew, zaraz po wyjęciu urządzenia ze złotego oka, uderzył Edwarda z całej siły, w wyniku czego ten spadł do wody, znajdującej się w obserwatorium. Następnie Roberts wyszedł zamykając kamienne drzwi. Na szczęście Kenwayowi udało się odszukać wyjście z jaskini. Cudem dostał się na zewnątrz. Niestety był mocno ranny, przez co nie miał siły walczyć z kamratami Robertsa. Kawka pod wodzą Adéwalé'a odpłynęła, tak więc Edward musiał liczyć tylko na siebie. Tymczasem Bartholomew postanowił wydać Kenwaya Anglikom. Tak zrobił i Edward został przez nich uwięziony w Kingston.

Kryzys

Templariusze grożą Edwardowi

Kenway został osadzony w więzieniu na południu Kingston. Uczestniczył w procesie pojmanych wcześnie Mary i Anne, które miały zostać powieszone, jednak ostatecznie wyrok zawieszono, gdyż okazało się, że obie kobiety są w ciąży. W czasie trwania procesu koło Edwarda usiedli templariusze Torres i Rogers, chronieni oczywiście przez El Tiburóna. Oferowali mu bezpieczeństwo, w zamian za wyjawienie miejsca, w którym znajduje się obserwatorium. Mimo gróźb wymierzonych w samą Caroline, on nie wyjawił sekretu, jaki przekazał mu znienawidzony Roberts.

Śmierć Mary

Edward przez cztery miesiące siedział jeszcze w brytyjskim więzieniu. W końcu został uwolniony o dziwo przez samego Ah Tabaia, mentora asasynów. Powiedział on, że przyszedł tu po Mary i Anne, a jego uwolnił przy okazji. Następnie wręczył Edwardowi ukryte ostrza i dmuchawkę, z którymi całkiem nieźle sobie radzi. Później obaj poszli uwolnić swoje przyjaciółki. Po drodze Kenway podsłuchał brytyjskich żołnierzy, którzy mówili o egzekucji Stede'a Bonneta, który otrzymał własny statek piracki zaraz po opuszczeniu Czarnobrodego. Oprócz tego Kenway spotkał już martwego Jacka Rackhama oraz o dziwo żywego jeszcze Charlesa Vane'a, którego los i tak jest już przesądzony. Następnie Edward i Ah Tabai uwolnili Anne i Mary, która po urodzeniu dziecka była w opłakanym stanie. Anne nie urodziła jeszcze, więc łatwiej było ją zaprowadzić do łódki. Niestety Mary, już pod koniec drogi niesiona przez Edwarda na rękach, umarła. Następnie Ah Tabai wręczył Edwardowi jego strój, a zaraz potem odpłynął z rodzącą już Anne.

Przystąpienie do asasynów

Edward zalewa się w trupa. Nie posiada ani okrętu ani kryształowej czaszki. Zaczyna mieć zwidy, na których widzi Robertsa i templariuszy, których pragnie zabić. Oprócz tego w jego zwidach pojawiają się również Hornigold, Thatch, Bonnet, Vane i Rackham, a także Mary i Caroline. Te dwie ostatnie mówią mu, by porzucił swoją dotychczasową drogę i zaczął nową.

Edward widzi swoich dawnych przyjaciół

Kenway obudził się na plaży. Nagle podszedł do niego Adéwalé. Kenway początkowo był na niego zły, gdyż zostawił go na pastwę Robertsa na Long Bay. Mimo to zmienił swoje nastawienie, gdy Adéwalé powiedział mu, że jego Kawka jest w ciąż w jednym kawałku. Następnie oznajmił Edwardowi, że rezygnuje z bycia jego kwatermistrzem. Oprócz tego powiedział mu, żeby nie wahał się odwiedzić asasynów gdy już przemyśli swoje dotychczasowe działania.

Kenway zrobił jak powiedział jego były kwatermistrz i wyruszył do Tulum. Tam pa raz kolejny spotkał Trynidaczyka, pomagającego rannym asasynom. Powiedział on Edwardowi, że to co zrobił kilka lat temu wcale nie zostało naprawione. Następnie Kenway wreszcie przyznał się, że jego działania nie były zbyt dobre i że mimo tego że ma swoją sławę i pieniądze, o których tam marzył, to jednak nic nie czuje prócz pustki w środku. Te słowa usłyszał Ah Tabai, którego bardzo to zaskoczyło, gdyż nigdy by nie pomyślał, że taki pirat jak Edward Kenway może coś takiego powiedzieć. Ten powiedział, że chce naprawić to co zepsuł i czy on może pomóc mu w naprawieniu tego. Ah Tabai oznajmił, że tak. Następnie obaj poszli w kierunku świątyni Majów. W czasie drogi Kenway wyraził dużą chęć przystąpienia do bractwa asasynów. Ah Tabai powiedział jednak, że żeby zostać asasynem, trzeba zrobić coś więcej niż kilka przysług. Kenway jednak powiedział, że wszystko nastąpi w swoim czasie.

Nowa bandera Kawki

Zaraz potem Tulum zaatakowali hiszpańscy żołnierze. Asasyni z pomocą Edwarda odparli atak. Po tym Ah Tabai podziękował Edwardowi i oznajmił, że od tej chwili pirat jest mile widziany w ich siedzibie. Następnie Kenway spytał się o Anne. Okazało się, że jej dziecko umarło. Kenway postanowił pójść i ją pocieszyć. W czasie rozmowy oboje wyrazili swój duży smutek po śmierci wszystkich przyjaciół. Następnie Edward razem z Adéwalé rozpoczął swoje szkolenie w bractwie asasynów.

Trzy cele

Rogers

Edward postanowił raz na zawsze zakończyć parę spraw z templariuszami i Robertsem. Na początek zmienił banderę swego okrętu. Na nowej oprócz trupiej czaszki pojawił się również znak asasynów, oznaczający sojusz jego kapitana z bractwem. Następnie ustalił z Ah Tabai'em, jakie osoby najbardziej zagrażają porządkowi ludzkości. Byli to bez wątpienia wielki mistrz templariuszy Laureano Torres oraz jego

Ranny Rogers

podwładny, gubernator Bahamów Woodes Rogers. Oprócz nich także pirat Bartholomew Roberts, zwany kiedyś mędrcem. Edward i Ah Tabai doszli do wniosku, że pierwszego trzeba zabić Rogersa, gdyż być może od niego dowiedzą się, gdzie przebywa Roberts, który z nich wszystkich stanowi największe zagrożenie. Torresa Kenway wolał na razie nie ruszać. Tak więc Edward, wraz ze swoim nowym kwatermistrzem Anne Bonny, która otrząsnęła się częściowo po śmierci dziecka, wyruszył do Kingston. Tam dowiedział się od tamtejszego mistrza asasynów, że ów templariusz Woodes Rogers zorganizował przyjęcie, w którym pożegna się z mieszkańcami Karaibów, gdyż król, niezadowolony jego osiągnięciami w Nassau, odwołał go ze stanowiska gubernatora Bahamów i odesłał z powrotem do Anglii. Asasyni doszli do wniosku, że Kenway będzie potrzebował przebrania, by się tam dostać. Edward postanowił więc zabić włoskiego dyplomatę Ruggiero Ferraro. Jeszcze przed rozpoczęciem poszukiwań, Kenway spytał się asasyna, czy wyśle mu list do żony, który napisał. Ten odparł, że tak. Następnie Edward wyruszył zabić dyplomatę. Kiedy już dokonał na nim zabójstwa, przebrał się w jego kostium i udał się na przyjęcie. Tam Rogers właśnie wygłaszał mowę pożegnalną. Kiedy tylko skończył i zaczął przechadzać się po sali, Kenway zaatakował go. Nie zabił go jednak, gdyż chciał dowiedzieć się czegoś o Robertsie. Ten powiedział, że najlepsi informatorzy templariuszy twierdzą, że jest w Príncipe. Po tym Kenway odszedł, zostawiając rannego i upokorzonego Rogersa na nieudanym przyjęciu. Następnie razem z Anne wyruszył do Afryki.

Roberts

Kawka dotarła w końcu do Afryki. W czasie drogi piraci natknęli się na szczątki jakiegoś okrętu. Zdołali

Śmierć Robertsa

uratować jeszcze żywego członka załogi tego statku. Powiedział on, że napadł ich okręt Królewska Łaska. Kenway od razu domyślił się, że to Roberts, gdyż po zdobyciu portugalskiego liniowca, Bartholomew przywłaszczył go sobie i nadał tą nazwę. Edward wyruszył więc do miejscowego fortu, w którym przebywali kiedyś Portugalczycy pod wodzą Burgessa i Cockrama, a teraz jest on pod kontrolą kamratów Robertsa. Przebił się jakoś przez nich i odszukał Barta. Ten widząc go rzucił się do ucieczki na swój okręt. Kiedy już przejął na nim ster i zaczął płynąć, Kenway dotarł na Kawkę. Rozpoczął się pościg. Gdy oba okręty wypłynęły na otwarte morze, zostali okrążeni, z jednej strony przez Brytyjczyków, z drugiej przez Hiszpanów. Doszło więc do zaciętej bitwy. W końcu udało się zniszczyć maszt Królewskiej Łaski. Załoga Kawki dokonała więc abordażu. Tym czasem Edward odszukał na okręcie Robertsa i zabił go. Ten tuż przed śmiercią wręczył mu kryształową czaszkę. Następnie Kenway umknął flocie brytyjsko-hiszpańskiej i wyruszył do Hawany, by zgładzić swój ostatni cel.

Edward pokazuje Rhonie jak działa kryształowa czaszka

Torres

Kenway przybył do Hawany, gdzie spotkał miejscową mistrzynię asasynów Rhone Dinsmore. Tam pokazał jej, jak działa kryształowa czaszka. Włożył w jej w czoło fiolkę z krwią Torresa, tak jak to robił kiedyś Roberts. Następnie pokazał się obraz, pokazujący kościół w jego posiadłości. Tak więc oboje doszli do wniosku, że Laureano musi być gdzieś tam. Rhona wróciła do kantoru asasynów a Edward wyruszył zabić wielkiego mistrza. Zamiast niego spotkał jednak El Tiburóna, jego ochroniarza. Postanowił go śledzić. W czasie drogi żołnierze idący za El Tiburónem mówili o tym, że to w obawie przed asasynami Torres wprowadził w mieście stan wojenny. W końcu Hiszpanie doszli do fortu Castillo de la Real Fuerza. Edward domyślił się, że to tam zabarykadował się Torres. Dostał się więc tam

Śmierć El Tiburóna

i kiedy tylko zauważył wielkiego mistrza, zabił go. Niestety okazało się, że był to tylko jego sobowtór. Nagle Edwarda zaatakował El Tiburón. Kenway nie dał mu się jednak teraz zaskoczyć. Doszło do walki między nimi. W końcu Edward przebił kulą z pistoletu mocną zbroję El Tiburóna, w wyniku czego zabił go. Tuż przed jego śmiercią, Kenway powiedział mu, że dzięki niemu przemienił się z łajdaka w żołnierza.

Edward wrócił do kantoru asasynów. Tam dowiedział się, że Torres na czele całej hiszpańskiej floty wyruszył na zachód. Kenway od razu domyślił się, że płynie on na Long Bay, by odszukać obserwatorium. Powiedział więc Rhonie, by zawiadomiła o tym Ah Tabai'a.

Następnie razem z Anne wyruszył w pościg za Torresem. Przedarli się oni przez hiszpańską blokadę i dotarli na wyspę. Tam Anne spytała się, kim jest ten Torres i czym sobie zasłużył na wyrok śmierci. Kenway odpowiedział jej, że podobnie jak Rogers i Hornigold jest templariuszem i że muszą go zabić, gdyż okrucieństwo, jakiego by się

Śmierć Torresa

dopuścił przez urządzenie jakim jest obserwatorium, było by straszne. Następnie oboje ruszyli do dżungli. Tam zastali masakrujących tubylców żołnierzy. Po chwili dotarli oni do obserwatorium. Edward kazał Anne zaczekać przed wejściem i nie pozwolić, by ktoś za nim wszedł. Anne tak zrobiła. Tym czasem Kenway wszedł do środka. Okazało się, że Torres uruchomił system obrony obserwatorium, który zabezpiecza obserwatorium, przed "nieproszonymi gośćmi". Kenway przedarł się jakoś przez niego i panikujących hiszpańskich żołnierzy. Następnie odnalazł Laureano, który stał przy złotym oku. Kenway postanowił dostać się tam jakoś. Wspiął się na kamienną belę, znajdującą się tuż na Torresem. Następnie Edward zabił go. Tuż przed śmiercią Torres wyraził swój szacunek do ideologii, jaka prowadziła Edwarda zabijając go i Rogersa. 

Ah Tabai wręcza Edwardowi list

Następnie Kenway spotkał się z Ah Tabai'em i swoim byłym kwatermistrzem, a teraz asasynem Adéwalé. Oprócz nich również ze swoim obecnym zastępcą Anne Bonny. Mentor włożył kryształową czaszkę w powiekę złotego oka. Następnie powiedział, że asasyni muszą zabezpieczyć to miejsce dopóki nie pojawi się następny mędrzec. Kenway wspomniał, że w obserwatorium widział inne fiolki niż te, które posiadają. Ah Tabai postanowił więc je odnaleźć. Spytał się Edwarda czy mu pomoże. Kenway z przyjemnością odparł, że tak, ale na początku musi naprawić zło, jakie zniszczyło jego dom. Po chwili Ah Tabai wręczył Kenwayowi list, który przyszedł w zeszłym tygodniu. List zawierał smutną informację o tym, że żona Edwarda Caroline zmarła a on sam ma córkę Jenny, która urodziła się zaraz po jego przystąpieniu do piratów.

Powrót do Anglii

Edward wspomina swoich zmarłych przyjaciół

Edward powrócił do swojej kryjówki w Wielkiej Inagui, którą podarował asasynom, gdyż ich dotychczasowa siedziba w Tulum była już dobrze znana templariuszom. Ah Tabai wyraził wdzięczność Edwardowi, ale powiedział także, że ich działania muszą mieć rozwiniętą siatkę operacyjną, tak jak kiedyś zalecał Altaïr Ibn-La'Ahad. Oprócz tego Adéwalé zawiadomił Edwarda o tym, że kapitan Woodes Rogers wygrzebał się z ran i wrócił do Anglii i mimo że jest okryty niesławą, to jednak nie można go lekceważyć. Kenway obiecał, że dokończy tą sprawę jak tylko wróci do Wielkiej Brytanii.

Następnie Edward spotkał się z Anne. Poprosił ją, by razem z nim wróciła do Anglii, jednak ona uznała, że Anglia to kiepski kierunek dla Irlandki. Kenway spytał się więc czy zostanie tutaj z asasynami, lecz ona również odpowiedziała, że nie. Następnie ona zapytała się Edwarda, czy on do nich przystąpi. Kenway odpowiedział, że tak, gdy jego serce przestanie wrzeć. Nagle do zatoki wpłynął jakiś statek. Edwarda bardzo

Edward wita się z córką

to zaniepokoiło. Po chwili Anne powiedziała mu, że jest zacnym człowiekiem, a kiedy nauczy się żyć w jednym miejscu, będzie też dobrym ojcem. Następnie Bonny zaczęła śpiewać. Wtedy właśnie Kenway przypomniał sobie wszystkich swoich dawnych przyjaciół: Bonneta, Mary, Thatcha, Hornigolda, Vane'a i Rackhama. Później Edward poszedł zobaczyć, kto przybył na tym statku co niedawno wpłynął do zatoki. Okazało się, że na jego pokładzie była córka Edwarda Jenny. Wzruszony Edward postanowił wrócić z nią do Anglii. Tak zrobił. W czasie drogi odkrył niezwykłe poczucie humoru Jenny i losy swojej żony, która zmarła z powodu ospy gdyż jej ojciec zakazał ją szczepić bo uważał, że skoro on wyzdrowiał to i ona da radę. Po długiej podróży dopłynęli do Bristolu.

Emmet i Wilson

Po dotarciu do miasta były pirat spotkał się ze swoją matką, chcąc się z nią pogodzić, lecz ta go wydziedziczyła. Dowiedział się też od niej o śmierci swego ojca. Następnie Kenway spotkał się z Rose, która powiedziała mu, gdzie znajdzie Emmeta i ukrywającego się z nim Wilsona. Gdy dotarł na miejsce okazało się, że templariusze schwytali Rose i więzili jako zakładnika. Stała ona na stercie skrzyń z herbatą z pętlą na szyi, powstrzymywana od upadku jedynie przez Wilsona. Kenway zdążył zamienić kilka słów z jej oprawcami i dowiedział się, że Wilson był tą osobą, która powstrzymała Juliena od zabicia go i z którą walczył w nocy tamtego dnia. Edward szybko zastrzelił Emmeta i cisnął nożem w Wilsona. Następnie pobiegł i przeciął sznur trzymający Rose i złapał ją. Asasyn udał się w pościg za Wilsonem i pozbawił go życia.

Amnestia

Edward udał się następnie do portu z zamiarem zabicia Mathewa Hague. Wtargnął na jego statek wybił straż i zamkną szlachcica w swojej kajucie. Wylał na pokład parę beczek oleju i wspiął się na maszt z płonącą pochodnią, chcąc rzucić ją na statek z bezpiecznej odległości. Zanim to zrobił zjawili się dwaj templariusze: Robert Walpole i Aubrey Hague – ojciec Mathewa. Zaoferowali mu amnestię i bogactwo w zamian za darowanie życia synowi Aubreya. Edward zgodził się i już jako wolny człowiek wyruszył do Londynu, gdzie spotkał swą przyszłą żonę Tessę.

Narodziny syna

Edward kilka lat po zamieszkaniu w Wielkiej Brytanii

Dzięki koneksjom Tessy udało im się kupić dom przy Queen Anne's Square w Londynie. Mieli razem syna Haythama, który urodził się w 1725 roku. Edward trenował go od wczesnego dzieciństwa, by wyrósł na asasyna. Haytham pobierał od niego nauki we władaniu mieczem już w wieku sześciu lat. Ojciec zachęcał go również do samodzielnego myślenia i dyskusji.

Kradzież

W ósme urodziny Haythama rodzina Kenwayów wracała właśnie z wycieczki do White's Chocolate House na Chesterfield Street, kiedy zaatakował ich rabuś. Po tym jak nie udało mu się ukraść naszyjnika Tessy do akcji wkroczył Reginald Birch, współpracownik Edwarda i zagroził, że zabije niefortunnego złodzieja, jednak Edward odwiódł go od tego zszokowany łatwością z jaką tamten wydał wyrok. Po powrocie do domu Edward zapytał swojego syna czy uważa, że niedoszły złodziej powinien zostać puszczony wolno. Haytham przyznał, że na początku miał ochotę się zemścić, ale jednak okazałby mu łaskę, za co ojciec dał mu w prezencie krótki stalowy miecz.

Kłótnia

Podczas kolejnej z wizyt Reginalda Bircha obaj mężczyźni pokłócili się, po tym jak Haytham nieświadomie ujawnił, gdzie Edward schował najcenniejszą rzecz jaką posiadał – tom z zapiskami dotyczącymi Pierwszej Cywilizacji.

Śmierć

3 grudnia 1735 roku dom Kenwayów został zaatakowany przez zamaskowanych mężczyzn, którzy porwali Jenny oraz zabili kilkoro służących. Dopadli Edwarda w bawialni i po przedłużającej się walce zabili. Edward został pochowany następnego dnia.

Uzbrojenie Edwarda

• Miecze – broń używana przez Edwarda w czasie bezpośredniej konfrontacji z wrogiem. Jest to nowość, ponieważ w poprzednich częściach można było maksymalnie posiadać jeden miecz, a w tej można mieć aż dwa;

• Pistolety – są bardzo skuteczne, szczególnie kiedy posiada się je w dużej ilości. Można wtedy zabić więcej niż jednego wroga naraz;
• Bomby dymne – niewielki ładunek wybuchowy służący do ucieczek i/lub oszałamiania wroga. Edward może je pozyskać od nieprzytomnych asasynów z Tulum;

• Ukryte Ostrze – podstawowa broń asasynów. Edward używa jej do likwidowania swoich celów. (Dostał je od Juliena du Casse);
• Dmuchawka – cicha broń na zatrute strzałki, lub strzałki berserka. (Dostał ją od Mary Read);

• Noże do rzucania – Edward może odebrać go pokonanemu zwinnemu strażnikowi. Jest jednorazowego użytku i można posiadać tylko jedną sztukę. W przeciwieństwie do innych broni nie trzeba się go pozbywać nurkując do kryjówek przemytników czy podczas bycia uwięzionym;

• Strzałki z liną – dzięki nim Edward może dusić i wieszać swoje cele na drzewach.

Ciekawostki

• Imię Edward oznacza bogaty strażnik i wzięło się ze staroangielskiego ead czyli "bogaty, błogosławiony" oraz weard "strażnik".
• Kenway to staroangielskie nazwisko oznaczające "dzielny, królewski wojownik".
• Edward był pierwszym z rodziny Kenwayów, który miał do czynienia z asasynami i templariuszami.
• Edward zabrał kiedyś swojego syna Haythama na spektakl "Opera Żebracza" w londyńskim Theatre Royal.
• Jest po części wzorowany na piracie Edwardzie Englandzie.
• W odróżnieniu od większości asasynów kaptur Edwarda nie posiada charakterystycznego "dzioba" na czubku.
• Edward ma wiele blizn na twarzy: jedną przechodzącą przez prawą brew do kącika oka, inną przechodzącą przez mostek nosa i trzecią od prawego ucha przez policzek.
• W odróżnieniu od takich asasynów jak Desmond Miles, Altaïr Ibn-La'Ahad, Ezio Auditore da Firenze czy Aveline de Gandpré, Edward nie posiada blizny przechodzącą przez usta, podobnie jak jego syn, Haytham, czy wnuk, Ratonhnhaké:ton.
• Edward w odróżnieniu od swoich krewnych jak Ezio Auditore da Firenze czy Altaïr Ibn-La'Ahad nie posiada na swojej szacie insygniów asasynów.
• Jedynym znakiem asasynów (poza banderą), jaki nosi Edward jest ukryte ostrze.
• Jego figurka z Edycji Bukaniera zawiera liczne błędy np: Edward jest ogolony, ma tylko jeden miecz, jedna z jego klamr od pasa to znak asasynów.