- Phillip: „Co się z tobą stało, człowieku? Trzynaście lat temu, kiedy cię poznałem, wprost rwałeś się do tego, żeby zmienić świat na lepsze. Gardziłeś elitaryzmem templariuszy, ich dążeniem do kontrolowania wszystkiego i wszystkich. Wierzyłeś w wolność.”
- Duncan: „Wciąż w to wierzę. ale trzynaście lat to szmat czasu. Dość długo, żeby człowiek się zmienił. A bractwo nie różni się niczym od wojska. Powtarzasz piękne słówka, ale ostatecznie to dowódca wydaje rozkazy, a reszta ma je karnie wykonywać.”
- ―Phillip Randall i Duncan Walpole[src]
Duncan Walpole (ur. 1679 w Houghton; zm. czerwiec 1715 Przylądek Bonavista) – mistrz brytyjskiego bractwa asasynów, działający w czasie Złotej erze piractwa. Uczeń mentora Phillipa Randalla. Zdrajca bractwa i niedoszły templariusz. Bratanek pierwszego premiera Imperium Brytyjskiego Roberta Walpole oraz przodek Nathana.
Biografia[]
Młodość[]
Urodził się w roku 1679 w Houghton.
Mając osiemnaście lat zaciągnął się do Królewskiej Marynarki, gdzie służył do roku 1700. W tym samym roku przystąpił do Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej oraz brytyjskiego bractwa asasynów.
Służba dla bractwa[]
Duncan był dobrym uczniem, ale lekceważył kredo, spóźniał się na spotkania, lekceważył mentora, uzależnił się od kawy i alkoholu oraz był częstym bywalcem domów publicznych, jednak dzięki swoim umiejętnościom mógł wykonywać ważne misje powierzone mu przez angielskiego mentora.
W nieznanym czasie miał dziecko z nieznaną z imienia kobietą (prawdopodobnie jedną z prostytutek), potomkiem tej linii jest Nathan.
Pewnego razu kurier asasynów – Geoffrey dostarczył Duncanowi wiadomość o miejscu spotkania z mentorem, było to Mrs. Salmon's Waxworks. Tam mentor powierzył mu misję dotarcia do karaibskiego mentora asasynów, Ah Tabaia, by uczyć się od niego oraz by ukryć się przed templariuszami, gdyż przez nieostrożne działania mistrz został zdemaskowany.
Śledząc jednego z templariuszy – Henry'ego Spencera dał zwabić się w małą uliczkę, gdzie chciał zabić oficera Kompanii Wschodnioindyjskiej, lecz ten złożył mu ofertę dołączenia do templariuszy, którą Duncan przyjął. Następnego dnia Duncan spotkał się z mentorem i przyjął zlecenie, po czym wyruszył do Nowego Świata.
Atak piratów[]
W czerwcu roku 1715 statek Duncana został zaatakowany przez piratów w czasie silnego sztormu. Po wejściu na piracki okręt Duncan zabił kapitana okrętu i zaatakował załogę. Został wyrzucony za burtę przez wybuch magazynu, kiedy chciał zabić Edwarda Kenwaya.
Śmierć[]
Duncan i Edward byli jedynymi osobami, które przeżyły. Walpole chciał skorzystać z jego pomocy, by dostać się do Hawany, w zamian za pomoc oferował sto eskudów. Edward jednak nie zgodził się bez natychmiastowej zapłaty. Duncan wyciągnął pistolet i chciał zastrzelić pirata, ale okazuje się, że proch w jego broni był przemoczony i nie mógł wystrzelić. Rozwścieczony Asasyn uciekł, a Edward pobiegł za nim. W czasie pościgu Duncan zdążył przeładować pistolet, przez co postrzelił Edwarda, ale to nie powstrzymało go przed dalszym pościgiem, lecz wręcz przeciwnie.
Pirat zabił go w krótkiej potyczce, zabrał jego szaty i paczkę. Znalazł także list od gubernatora Kuby oraz tajemniczą, przezroczystą kostkę. Ciało Duncana zostało ukryte w krzakach i prawdopodobnie tam zgniło lub zjadły je zwierzęta. Kenway chciał też zabrać jego ukryte ostrza, lecz niestety były one zniszczone.
Postmortem[]
1715[]
Edward podszywający się pod Duncana
Po śmierci Duncana Edward przez jakiś czas podszywał się pod niego między innymi przed Stedem Bonnetem i templariuszami.
2016[]
W 2016 roku potomek Duncana – Nathan zmuszony przez templariuszy odtwarzał jego wspomnienia, dzięki Animusowi. Przez długie sesje w maszynie zaczął cierpieć na Efekt Krwi, przez co przejął umiejętności i kilka cech Duncana.
Ostatnie słowa[]
- Edward: Tobie też się udało?
- Duncan: Hawana... Muszę dotrzeć do Hawany.
- Edward: I co, mam zbudować dla nas nowy okręt?
- Duncan: Zapłacę złotem. Czyż to nie jego dźwięk najmilszy jest uszom pirata? Sto eskudów.
- Edward: Mów dalej.
- Duncan: Pomożesz mi czy nie?!
- Edward: Ale nie masz tego złota przy sobie, prawda?
Duncan wyciąga pistolet i próbuje zastrzelić Edwarda.
- Duncan: Przeklęty, francowaty piracie!
Duncan ucieka, a Edward rusza za nim
- Edward: Zaraz cię dorwę panie Lisie!
- Edward: Daj spokój, chłopie! Po prostu kiepsko zaczęliśmy znajomość!
- Edward: Do Hawany, jest nie mniej niż sto mil. Pójdziesz tam pieszo?
- Duncan: Trzymaj się z dala!
Duncan strzela do Edwarda i ucieka dalej, po czym Edward dogania asasyna i zabija go.
Ciekawostki[]
- Duncan był uzależniony od kawy i alkoholu.
- Kawę pił najczęściej w kawiarni Blake's Coffee House, gdzie często zdobywał informacje zarówno dla asasynów, jak i dla Kompanii Wschodnioindyjskiej, natomiast jego ulubioną tawerną było Rose of England w Covent Garden, gdzie spożywał alkohol, korzystał z usług prostytutek i oglądał nielegalne walki kogutów.
- Arogancja jaką kierował się Duncan częściowo przejął Nathan, co doprowadził do jego śmierci w czasie ucieczki z Centrum Rehabilitacji Fundacji Abstergo.