Bon voyage – wirtualna prezentacja wspomnień genetycznych Ezia Auditore da Firenze z 1506 roku, odtworzona przez jego potomka – Desmonda Milesa w 2012 roku przy pomocy Animusa 2.01.
Opis[]
Ezio rozgląda się za domem Francesco Colonny w Rzymie. Wie, że ów mężczyzna jest w posiadaniu malowideł Leonarda da Vinciego skradzionych lata temu przez Cesare Borgię.
Przebieg[]
Ezio puka do drzwi kamienicy przy Piazza Navona.
- Ezio: Buongiorno. (Dzień dobry.) Czy w tym domu mieszka Francesco Colonna?
- Kobieta: Tak było, ale teraz należy on do banku. Wszystko straciliśmy.
- Ezio: Nawet obrazy da Vinciego?
- Kobieta: To niewielka część kolekcji mojego pana.
- Ezio: Mimo tego i tak mnie interesują.
- Kobieta: Trzy obrazy zostały wystawione na aukcję, kupił je pewien kupiec z Florencji. Właśnie przygotowuje się do wypłynięcia z portu.
- Ezio: Grazie mille. (Po tysiąckroć dziękuję.)
Ezio kłania się służce i idzie do portu. Tam widzi swojego wroga sprzed trzydziestu lat: Duccio de Lucę.
- Duccio: Ezio Auditore. (Do kobiety) Przyjdź do portu, gdy wrócę do Rzymu. Pokażę ci wnętrze mojego statku. (Do Ezia) Mieszkasz w tym zapyziałym mieście zamiast w pięknej Florencji? Jakże nisko upadłeś.
- Ezio: Duccio. Już nie jesteśmy dziećmi.
- Duccio: Rozejrzyj się. Tym razem mogę liczyć na wsparcie. A ty jesteś zupełnie sam.
- Ezio: Ostrzegam cię…
- Duccio: Tylko rozmawiamy, prawda? Wydaje mi się, że to miejsce oczarowało twoją siostrę. Nie chciała rozkładać nóg we Florencji, a teraz jest wielką madame (panią) w Rzymie.
Ezio wymierza Duccio bezpośredni cios w zęby.
- Duccio: Cazzo! (Kurwa!) Co tak stoicie? Dołóżcie mu!
Ezio podejmuje walkę z Duccio i jego przybocznymi.
- Duccio: Możesz we mnie uderzyć, ale to wcale nie oznacza, że Florencja stanie po twojej stronie!
Rzymski śmieć!
Twój ojciec udawał jednego z nas, ale my zawsze mieliśmy was za przybłędy.
Ezio pobija Duccio.
- Ezio: Zamknij się i daj mi to, czego chcę. Trzy obrazy da Vinciego.
- Duccio: Jeden jest na statku. Dwa pozostałe kupił pewien kardynał, wystawia je dla jakichś purpuratów.
- Ezio: Jak dostać się do środka?
- Duccio: A skąd ja mam niby wiedzieć? Idź i zapytaj tę ladacznicę, twoją siostrę, na pewno już niejednego kardynała wpuściła między nogi.
Ezio ciska Duccio o ziemię i idzie na łódź.
- Strażnik 1: Gdzie jest Marco? Miał tu przyjść po sprawdzeniu obrazu da Vinciego w Watykanie.
- Strażnik 2: Tylko pomyśl. Kiedy otworzymy świątynię, rozpocznie się prawdziwe Odrodzenie, a ludzie poznają nauki Hermesa.
Ezio kradnie obraz.
Konkluzja[]
Ezio odzyskał „Damę z łasiczką”.
100% synchronizacji[]
Żeby osiągnąć stuprocentową synchronizację z Eziem, nie można zostać wykrytym przez Hermetystów podczas kradzieży obrazu.