Biblioteka Altaïra Ibn-La'Ahada – sekretna biblioteka w Masjafie.
Wygląd biblioteki[]
Biblioteka to jedno wielkie pomieszczenie za ogromnymi drzwiami. Drzwi można otworzyć tylko wtedy, gdy w odpowiednich miejscach umieści się klucze odpowiadające gwiazdom w gwiazdozbiorze Orła z najjaśniejszą gwiazdą Altairem.
Rok 1257 i wcześniej[]
Około 1257 roku Altaïr kazał zbudować pod zamkiem w Masjafie sekretną bibliotekę. Gdy Mongołowie zdobyli twierdzę zakonu, Altaïr skrył się w bibliotece razem z Fragmentem Edenu i setkami ksiąg. Usiadł na kamiennym krześle i dopełnił swego żywota.
Przzełom lat 1511/1512[]
Orientacja w Masjafie[]
Około roku 1509, Ezio Auditore znalazł list napisany przez jego ojca w 1458 roku, w którym była mowa o sekretnym miejscu w Masjafie pełnym tajemnic i wiedzy. Wyruszył więc z Rzymu poprzez wyspę Rodos i Akkę do Syrii, do masjafskiej twierdzy. W tym czasie templariusze pod wodzą kapitana Leandrosa zajęli Masjaf i zaczęli próbować sforsowanie drzwi do biblioteki, które okazały się nieugięte. Ezio odszukał Leandrosa, po wielu trudach zabił i odzyskał sekretny dziennik Niccolò Polo. Przeczytał w nim, że on i jego brat Maffeo ukryli klucze w kryjówkach w Konstantynopolu. Mistrz asasynów wyruszył więc do Nowego Rzymu w poszukiwaniu starożytnych kluczy.
Zdobycie kluczy Altaïra i otwarcie biblioteki[]
Ezio odszukał w Konstantynopolu klucze Altaïra i wraz ze swą nową towarzyszką, Wenecjanką Sofią Sartor wrócił do Masjafu. Używając Orlego Wzroku, ujrzał na drzwiach biblioteki właściwą kombinację i ustawienie kluczy, które tam umieścił. Odnalazł szkielet Altaïra i jego Jabłko. Nawiązał konwersację z Desmondem, po czym zostawił w Bibliotece swoje ukryte ostrze i miecz, zostawiając tam swoje życie asasyna.
Losy późniejsze[]
Jabłko z Biblioteki zostało zabrane i przekazane w ręce królowej Elżbiety I.
Ciekawostki[]
- Napis w bibliotece został napisany w klasycznej formie języka arabskiego. Wygląda on tak: „إتق دم البرئ - لآ شيء مطلق” i znaczy: „Nic nie jest prawdziwe, wszystko jest dozwolone”.