- Ezio: "My sister knows how to wield a knife."
- Claudia: "And I am ready to do it again."
| Claudia Auditore da Firenze | |
|---|---|
| Heb jij een afbeelding van dit karakter? Alsjeblieft upload dit! | |
| Persoonlijke informatie | |
| Politieke overtuiging | |
| In de echte wereld | |
| Acteur |
Devery Jacobs |
Claudia Auditore da Firenze (1461 - Onbekend) was een Florentijnse edelvrouw tijdens de Renaissance, en een lid van de Assassin Order. Ze is een zus van Ezio Auditore da Firenze, die de Mentor werd van de Italiaanse Assassins.
Database
Assassin's Creed II
Geboren: 1461
Beroep: Student, Edelvrouw
Claudia was het derde kind van Giovanni een Maria Auditore, en het eerste meisje in het gezin. Het heeft er alle schijn van dat Claudia nogal een verwent nest was. Ze gooide haar ouders 1000 Florijnen bovenop de bruidsschat nadat ze haar potentiële vrijers weg had gejaagd.
Volgens een politie verslag heeft ze een keer haar eigen vriendje aangevallen omdat hij naar een ander meisje keek. Hij ging keihard tegen de vlakte.
Maar geen zorgen, ze is het zusje van Ezio, dus jou zal ze met rust laten.
Assassin's Creed: Brotherhood
Geboren: 1461
Beroep: Student, Edelvrouw
Claudia was het derde kind van Giovanni een Maria Auditore, en het eerste meisje in het gezin. Ze genoot en beschermende opvoeding in de hoogste kringen van de Florentijnse adel. Na de moord op Giovanni en haar broers veranderde alles. Claudia vluchtte met Ezio en Maria naar Monteriggioni waar hun oom Mario ze een veilig onderkomen aanbood.
Claudia verbleef in de Vila, waar ze haar comateuze moeder verzorgde terwijl Ezio wraak nam op de moordenaars. Uit een door archeologen opgegraven boek blijkt dat ze een weinig spectaculair leven leidde. Ze beheerde de financiën van de Vila en kreeg een in de zoveel maanden bezoek van Ezio. Van het geld dat hij bracht, kon ze de Vila renoveren.
Onder haar hoed bloeide de stad op en kende Monteriggioni een periode van welvaart. Claudia was echter verstoken van de wereld waar ze zo van hield. "Als ik hoor over Ezio's avonturen, realiseerde ik me hoe saai mijn eigen leven is. Dit is niet het bestaan waar ik als kind van droomde. Ezio begrijpt het niet. Hij gaat zo voorzichtig met me om dat ik vrees dat ik deze gevangenis nooit zal verlaten.", zo valt te lezen in een aangrijpende brief uit 1495.