Brontekst bekijken van Appel uit het paradijs 2

{{Tijdperk|AC|ACBl|ACII|ACR|DDK|EB}}
{{Opknapbeurt}}
{{Citaat/Quote|Als ze ernaar vragen heb ik de appel verstuurd. Zeg dat-ie naar Cyprus is, of naar Cipango of naar de bodem van de zee. Zolang ze hier maar weg blijven. De appel mag niet worden gevonden tot de tijd rijp is.|Altaïr Ibn-La'Ahad over de appel.|Assassin's Creed: Revelations}}
{{Infobox voorwerp
|afbeelding = Appel uit het paradijs.png
|soort = [[Delen van het paradijs|Deel van het paradijs]] ([[Appels uit het paradijs|appel]])
|krachten = *Creëren van illusies
*Controle over de menselijke geest
|huidige = Vernietigd
|periode = *Prehistorie
*Hoge middeleeuwen
*Elizabethaanse tijdperk
*[[Moderne tijd]]
|gecreëerd = [[Eerste beschaving]]
|gemaakt = Prehistorie
|vernietigd = Begin 21e eeuw, tijdens het [[DIA-satellietongeval]]
|opvallend = *[[Rashid ad-Din Sinan]]
*[[Altaïr Ibn-La'Ahad]]
*[[Elizabeth I van Engeland]]
*[[Mahatma Gandhi]]}}
'''Appel uit het paradijs #2''' was een [[Delen van het paradijs|deel van het paradijs]], een deel van oude en technologisch geavanceerde apparatuur die door de [[eerste beschaving]] gebruikt werd om de [[Mensen|mensheid]] te beheersen.

Een van de meest opvallende eigenaars was de [[Assassijnen|Assassijn]] [[Altaïr Ibn-La'Ahad]], die de appel voor het grootste deel van zijn leven bezat en de capaciteiten van de appel gebruikte om de Orde der Assassijnen te hervormen.

==Gebruik==
Net als vele andere [[appels uit het paradijs]], is de appel ontworpen om illusies te creëren en de geest van mensen te beheersen. De appel zou vermoedelijk ook gebruikt kunnen worden om te kijken naar mogelijke toekomstige gebeurtenissen, met behulp van {{Wiki|nl:Kansrekening|kansrekening}}, maar ook om kennis over te brengen van formules en praktijkovertreffende resultaten voor zijn tijd, zoals blijkt uit de [[Codex van Altaïr Ibn-La'Ahad]].

==Geschiedenis==
===Middeleeuwen===
{{Citaat/Quote|Het deel van het paradijs is verleidelijk vormgegeven.|Al Mualim over de appel uit het paradijs.|Assassin's Creed}}
In de [[Derde Kruistocht]] hadden tien [[Tempeliers]] de appel gevonden, die verborgen lag in de catacomben van de [[Tempel van Salomo]] in [[Jeruzalem]]. Ergens in 1191 wilde [[Robert de Sablé]], [[grootmeester]] van de Tempeliers, de appel in handen krijgen en gebruiken om voor de Tempeliers controle te verkrijgen over het land.

Nadat [[Rashid ad-Din Sinan]] dit had ontdekte, stuurde hij drie [[Assassijnen]] ([[Altaïr Ibn-La'Ahad]] en de broers [[Malik Al-Sayf|Malik]] en [[Kadar Al-Sayf|Kadar]]) om hem te onderscheppen en het artefact naar het fort van de Assassijnen in [[Masyaf]] te brengen.

[[Bestand:Failure_4.png|thumb|left|250px|De appel uit het paradijs in zijn omhulsel.]]
Malik Al-Sayf was in staat om de appel terug te winnen en het artefact naar Al Mualim te brengen, ondanks dat hij leed aan een zware blessure aan zijn linkerarm en dat hij zijn broer Kadar had verloren. Het hele jaar hield Al Mualim de appel ten alle tijde dicht, terwijl hij Altaïr Ibn-La'Ahad naar Robert en de andere acht Tempeliers zond om ze te vermoorden die van de appel wisten.

Tijdens Altaïr's afwezigheid tijdens zijn missie om Robert de Sable te doden, gehypnotiseerd Al Mualim de Assassijnen en de dorpelingen van Masyaf, en onthult zichzelf als een Tempelier, gecorrumpeerd door de macht van de appel.

Toen Al Mualim [[Herovering van Masyaf|geconfronteerd]] werd door Altaïr na zijn terugkeer, gebruikte hij een aantal van de appel's capaciteiten om zichzelf te verdedigen, zoals het maken van een aantal illusies van de Tempeliers die Altaïr had gedood, samen met enkele fantomen van zichzelf.

[[Bestand: Masyaf Confront.png|thumb|250px|Al Mualim confronteert Altaïr met de appel.]]
Maar, Altaïr kon Al Mualim doden en nam de appel nadat deze weggerold was van zijn lichaam. Vergezeld door Malik Al-Sayf en drie andere Assassijnen, waren ze getuige van een kaart met de locaties van andere delen van het paradijs dat werd uitgestraald door de appel.

Uit angst dat Al Mualim nog steeds gebruik zou maken van de appel's krachten, zelfs na zijn dood, wilde Altaïr Al Mualim's lichaam verbranden op een brandstapel om zeker te zijn dat hij niet zou terugkeren - tegen de overtuigingen van de Assassijnen' in om geen persoon te cremeren na hun dood.

Hoewel, Altaïr's bedoelingen zowel positief als negatief ontvangen werden, door Altaïr's vroegere vriend en vijand [[Abbas Sofian]] die de belangrijkste persoon was om tegen de Assassijnen te staan.

{{Citaat/Quote|Heeft u ons iets te leren? Of leidt u ons allen naar de verdoemenis?|Altaïr Ibn-La'Ahad, over de appel.|Assassin's Creed: Revelations}}

[[Bestand:Mentor's wake 11.png|thumb|left|250px|De appel zuigt het leven uit Abbas]]

De Orde werd tijdelijk in twee facties gesplitst, met een strijd die losbarstte tussen de twee, nadat Abbas boos werd op Altaïr omdat hij hun oude [[mentor]]s lichaam verbrandde en duwde hem van de klif waar ze op stonden.

Abbas vluchtte snel en keerde terug naar Al Mualim's studie, waar hij de appel nam, en klom op een uitkijktoren buiten de Masyaf vesting.

Maar Abbas was niet in staat om de appel's krachten goed te gebruiken, waardoor de appel het leven uit verschillende Assassijnen begon te zuigen in Masyaf, waaronder Abbas zelf. Altaïr, die beter bestand was tegen de effecten van een deel uit het paradijs, was in staat om het artefact te verkrijgen van Abbas voordat het hem doodde. Na dit, verontschuldigde Abbas zich voor zijn fout, en de Orde werd verenigd onder Altaïr.

Ondanks dit ongeval, bestudeerd Altaïr de appel zorgvuldig voor het grootste deel van zijn leven, hij gebruikte het om de Assassijnen Orde vooruit te helpen, creëerde een aantal nieuwe technieken en wapens voor de Assassijnen die ze konden gebruiken. Altaïr droeg het ook met hem mee tijdens zijn reis naar [[Cyprus]] om de Tempeliers te elimineren. Waar hij zijn studie voortzette, hij schreef zijn ontdekkingen op in zijn Codex, en gebruikte het een keer in het openbaar om een menigte te kalmeren die ten onrechte tegen hem protesteerden.

In 1217, reisde Altaïr, zijn vrouw [[Maria Thorpe|Maria]] en zoon [[Darim Ibn-La'Ahad|Darim]] naar Mongolië om [[Dzjengis Khan]] te vermoorden en de [[Mongoolse Rijk|Mongoolse bedreiging]] te elimineren. Ze keerden terug naar Masyaf tien jaar later, succesvol in hun doel met de hulp van de Mongoolse Assassijn, [[Qulan Gal]].

Maar, tijdens hun afwezigheid, had Abbas Altaïr's tweede zoon [[Sef Ibn-La'Ahad|Sef]] gedood en Malik gevangengenomen, die hij later ook zou doden. Terwijl de tijdelijke leider, Malik, in de gevangenis zat, had Abbas een raad gecreëerd om de Assassijnen Orde te leiden, met zichzelf aan het hoofd.

[[Bestand:Nieuw regime 8.png|thumb|250px|Altaïr gebruikt de appel tegen Swami]]

Altaïr en Maria confronteerden Abbas om de Orde terug te nemen, maar Abbas eiste dat Altaïr de appel overhandigde. Altaïr treiterde Abbas, en late hem de appel nemen, Abbas' handlanger [[Swami]] ging om het halen.

Swami, onthulde zichzelf als Sef's moordenaar, en zei dat hij Sef had verteld dat zijn vader degene was die de opdracht had gegeven om hem te doden voor hij Sef doodde, Swami voelde Altaïr's woede zijn lichaam bereiken via de appel voordat hij het aanraakte.

Een gouden gloed scheen uit Swami's mond, en begon zichzelf te verminken, maar doodde Maria in zijn vlaag van waanzin. Altaïr ontsnapte toen uit Masyaf, aangespoord door Maria's laatste woorden, en ontmoette onderweg met Darim, voordat hij begon aan een 20 jaar zelf opgelegde ballingschap in [[Alamut]].

In die twintig jaar, bestudeerde Altaïr de appel intens, en was er zelfs in geslaagd om een [[verborgen pistool]] te creëren met de kennis die hij leerde. Daarnaast leidde de appel Altaïr naar zes [[herinneringszegels]], en zodra de twintig jaar van ballingschap aan een einde kwam, keerde Altaïr terug naar Masyaf en nam de Orde terug van Abbas en testte het nieuw gecreëerde wapen uit op Abbas, door hem te doden.

Na de orde nogmaals terug te winnen, gaf Altaïr de opdracht om een bibliotheek te bouwen, met de bedoeling om al zijn boeken daar te verstoppen. Een paar jaar later, ontmoette Darim de [[Venetië|Venetiaanse]] koopmannen [[Niccolò Polo|Niccolò]] en [[Maffeo Polo]], en nodigde hen uit om te verblijven in Masyaf in 1257, de 92 jaar oude Altaïr leidde de twee mannen op om Assassijnen te worden.

Na een maand van training, werd Masyaf aangevallen door de Mongolen onder leiding van [[Hülegü Khan|Hulagu]], die wraak zocht voor Genghis Khan's dood. Altaïr gaf een aantal van zijn boeken en zijn Codex aan de gebroeders Polo, en voordat ze vertrokken uit Masyaf, gaf hij Niccolò nog vijf van de zes herinnering zegels, waarvan Altaïr sleutels had gemaakt die nodig waren om zijn bibliotheek te openen.

[[Bestand: Lost legacy 3.png|thumb|left|250px|Altaïr plaast de appel op zijn voetstuk]]

Altaïr en Darim keerde terug naar Masyaf's fort na een Mongoolse aanval af te weren, en namen afscheid van elkaar voor de ingang van [[Bibliotheek van Altaïr Ibn-La'Ahad|Altaïr's bibliotheek]].

Darim moest Altaïrs overgebleven boeken meenemen naar [[Alexandria]], waarna Darim realiseerde dat de bibliotheek niet bedoeld was voor werkelijk doel, maar werd gebruikt als een kerker.

Onthulde dat niemand het geheim moet weten dat het bevatte, Altaïr ging de bibliotheek in en sloot de poort achter hem, en maakte zijn weg naar het einde. Daar plaatste hij de appel op een voetstuk en verzegelde het achter een muur, voordat hij de zesde herinnering zegel inprentte met de herinnering van zichzelf die de appel vergrendelde en vredig heenging in zijn stoel, waar zowel de Assassijn overblijfselen en het artefact verborgen zouden blijven voor bijna drie eeuwen.

=== Renaissance ===

{{Citaat/Quote| Nog een artefact? Nee, je blijft hier. Ik heb genoeg gezien voor een leven.|Ezio Auditore bij het vinden van de appel.|Assassin's Creed: Revelations}}

In 1509, vond de mentor van de [[Italiaanse Assassijnen]], [[Ezio Auditore da Firenze]], een brief geschreven door zijn vader [[Giovanni Auditore da Firenze|Giovanni]] over de bibliotheek onder Masyaf en de enorme hoeveelheid kennis die het zogezegd bevatte.

Geïntrigeerd door zijn ontdekking, vertrok Ezio op een reis naar het Heilige Land om een beter inzicht te krijgen van de Orde via Altaïr's kennis.

Ezio kwam aan in Masyaf in de winter van 1511, en verkreeg Niccolò Polo's dagboek "[[De duistere kruistocht]]" van [[Leandros]], de leider van een klein leger van [[Byzantijnse Rijk|Byzantijnse]] Tempeliers met de taak om Altaïr's bibliotheek te openen.

De Assassijn maakte zijn weg naar [[Constantinopel]] om de vijf sleutels op te halen en te de ingang van de bibliotheek te ontgrendelen. Na enkele maanden van zoeken, met hulp van de [[Turkse Assassijnen|lokale Assassijnengilde]] en een Venetiaans - [[Ottomaanse Rijk|Ottomaanse]] boekhandelaar [[Sofia Sartor]], was Ezio in staat om de sleutels te verkrijgen, en samen met haar, maakte hij opnieuw zijn weg naar Masyaf.

[[Bestand:Bericht 2.png|thumb|250px|Ezio ontdekt de appel]]

Na het binnen gaan van de bibliotheek, vond Ezio Altaïr's resten, evenals de zesde herinnering zegel. Ezio herbeleefde Altaïr's laatste momenten en ontdekte de appel, maar besloot om het artefact niet te nemen van zijn voetstuk, waardoor het in de bibliotheek bleef.

Op dat moment, onthulde de appel een bericht van de [[Synch Nexus]], die bestemd was voor Ezio's afstammeling, [[Desmond Miles]], die zijn [[Genetisch geheugen|genetische herinneringen]] bekeek in de [[Animus]]. In het bericht, vertelde [[Jupiter]] over de eerste beschaving's laatste dagen, en gaf Desmond de middelen om toegang te krijgen tot de [[Grote Tempel]].

===Elizabethaanse tijdperk===
{{Citaat/Quote|U mag  deken dat deze foto een raadsel is, een allegorie, fantasie van een kunstenaar. Het is het niet. Het object in de hand van de ''Faerie Queen'' is echt. Maar ook zijn kracht. En ook  de godinnen.|John Dee, beschrijft het schilderij die hij gaf aan Elizabeth Jane Weston.|Assassin's Creed: Project Legacy}}

[[Bestand:Glyph_2.1.jpg|thumb|250px|left|de appel verborgen in de Rijksappel]]

Op een of andere manier, kwam de appel in de handen van Koningin [[Elizabeth I van Engeland]] terecht, een belangrijke vorst in het 16de eeuwse [[Verenigd Koninkrijk|Engeland]], die haar zus opvolgde [[Mary I van Engeland|Mary I]] nadat ze was vermoord door de Assassijnen orde.

Met behulp van de appel tijdens haar regeerperiode, was haar meest vertrouwde adviseur [[John Dee]] op de hoogte dat Elizabeth het artefact bezat, en gebruikte zelf één tijdens zijn verblijf in [[Praag]].

John Dee gaf later een schilderij van koningin Elizabeth die de appel tijdens een alternatieve weergave van het Arrest van Parijs, als huwelijksgeschenk aan de stiefdochter van zijn ex-collega [[Edward Kelley]], [[Elizabeth Jane Weston]], na de dood van koningin Elizabeth.

=== Moderne tijd ===

{{Citaat/Quote|Ik stuur de chauffeur. We hebben met een DvhP2 getraind in het lab hij zal geen probleem opleveren.|Een onbekende Tempelier in een brief, verwijzend naar William Greer.|Assassin's Creed II}}

In de moderne tijd, was de appel in handen van [[Mahatma Gandhi]], die het gebruikte om een grote religieuze aanhang in [[India]] te verwerven tijdens het begin van de 20ste eeuw. Maar, de Tempeliers ontdekten dit, en hadden Gandhi vermoord op 30 januari 1948 om het terug voor zichzelf te verkrijgen.

In 1963, hadden de Tempeliers zowel [[Appel uit het paradijs 1|appel # 1]] en appel # 2 in hun bezit, en gebruikten het paar voor de [[Moord op John F. Kennedy|moord op Kennedy]]. [[William Greer]], de Geheime dienst agent toegewezen om te rijden met [[John F. Kennedy|Kennedy]]'s limousine, werd opgeleid met het gebruik van appel # 2, en kreeg de opdracht om [[Appel uit het paradijs 3|appel #3]] te stelen van Kennedy, nadat hij vermoord werd.

Later, experimenteerde Abstergo Industries met appel # 2 onder de {{Wiki|nl:Internationale luchthaven Denver|Internationale luchthaven Denver}}, maar ze veroorzaakten uiteindelijk het DIA satelliet ongeval, waardoor ze de appel hadden verloren.

==Trivia==
*In tegenstelling tot [[Ezio's appel uit het paradijs]], werd Altaïr's gezondheid niet aangetast, als hij de appel gebruikte.

{{EB}}

[[en:Apple of Eden 2]]
[[Categorie:Appels uit het paradijs]]